تاریخ انتشار: ۴ سال پیش

کنسولگری و سفارت دو واژه‌ای هستند که معمولا به گوش افرادی که قصد مهاجرت به خارج را دارند بسیار خورده است. برخی اوقات وظایف این دو نهاد توسط مردم به سادگی قابل تفکیک نیست. به همین جهت ما در این مطلب از موسسه مهاجرتی GO2TR قصد داریم به تفاوت کنسولگری با سفارتخانه بپردازیم. چنانچه مشتاق کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید ما را تا پایان مطلب همراهی بفرمایید.

لینک‌های کاربردی:

تفاوت وظایف کنسولگری با سفارتخانه

کنسول نماینده رسمی دولت یک کشور در قلمرو کشور دیگر است. دفتر کار این نماینده و کارکنان تحت امر او را کنسولگر می‌نامند. وظیفه‌ی کلی کنسولگر کمک و حمایت از شهروندان کشور خود، مشاوره و تسهیل تجارت و ارتقای سطح دوستی بین مردم دو کشور است. ممکن است کنسول‌های مختلفی در چندین شهر اصلی کشور دوم، وجود داشته باشد. این نهاد هم به شهروندان کشور خود که در حال مسافرت یا زندگی در خارج از کشور هستند و هم به شهروندان کشوری که دفتر کنسول در آن قرار دارد، مشاوره می‌دهند. در حالی که سفارتخانه ماموريت ديپلماتيک دائمی دارد و معمولا در پايتخت كشورها قرار دارد. از یک کشور به کشور دیگر، تنها یک سفیر وجود دارد؛ که از طرف رئیس دولت کشور اول به کشور دوم معرفی می‌شود. وظایف سفیر معمولا حول محور روابط دیپلماتیک بین دو کشور می‌چرخد.

کلمات سفارت و کنسولگری، رسما به گروه‌های مردم و نه به ساختمان‌ها اشاره دارد. به جایگاه اصلی که کارمندان سفارت را در خود جای داده است، “صندلی” گفته می‌شود. این تمایز اغلب حتی توسط خود دیپلمات‌ها نیز نادیده گرفته می‌شود. جالب است بدانید که افسران کنسول معمولا در برنامه سازمانی دولت خود به سفیر وابسته هستند. کنسولگری‌ها در عمل به عنوان پاسگاه‌های سفارت فعالیت می‌کنند.

کنسولگری‌ها دفاتر نمایندگان سیاسی کشورهای مختلف در کشوری دیگر هستند و معمولا هر کشور چندین کنسولگری در کشور میزبان دارد. همچنین دفتر اصلی آنها در پایتخت کشور میزبان قرار می‌گیرد. خدماتی که دفاتر Consul مختلف به مردم کشور خود و یا شهروندان کشوری که در آن اقامت دارند، ارائه می‌دهند با خدماتی که در سفارت ارائه می‌شود، متفاوت است و بیشتر در زمینه‌های تجاری و بیزینس فعالیت می‌کنند و کارهای سیاسی انجام نمی‌دهند.

اگر حمله ای به دفاتر کنسول‌های مختلف یک کشور شود، به منزله حمله به خاک آن کشور است بنابراین حق دفاع از خود را به طور تمام و کمال دارند.

سرکنسول کیست؟

سرکنسول ریاست کنسولگری را بر عهده دارد و بعد از آن کنسول بالاترین رتبه را دارد که در یک مکان خاص که همان کنسولگری است، مشغول خدمت است. یک سرکنسول ممکن است مسئول سایر دفاتر کنسولی وابسته در یک کشور باشد و معمولا به عنوان نماینده ای از طرف کشور خود در کشوری که کنسول در آن واقع شده، فعالیت کند، البته تصمیم گیری و صلاحدید نهایی بر عهده سفیر آن کشور است.

بیشتر بخوانید:

وظایف کنسولگری چیست؟

فعالیت‌های کنسولگری شامل محافظت از منافع شهروندانشان که به طور موقت یا دائم ساکن کشور میزبان هستند و همچنین صدور و تمدید گذرنامه برای آنها، صدور ویزا برای خارجی‌ها و دیپلماسی عمومی است، با این حال نقش اصلی کنسولگری به طور سنتی در ترویج تجارت نهفته است و بیشتر روابط آنها با شرکت‌‌های سرمایه گذاری و واردات و صادرات کالا و خدمات چه از داخل به کشور خود و چه خارج از کشور میزبان است. همچنین دفاتر کنسول مانند سفارتخانه‌ها ممکن است به جمع آوری اطلاعاتی از کشور تعیین شده نیز بپردازند که این مورد خیلی در حیطه وظایف کنسول‌ها نیست و تنها با دستور سفیر به کنسولگری در کشور میزبان اتفاق می‌افتد. بسیاری از کارکنان کنسولگریها ممکن است دیپلمات باشند.

کنسولگری ‌ها در کجا قرار می‌گیرند؟

همانطور که گفته شد مهمترین وظیفه کنسولگری، ایجاد ارتباط تجاری و جذب سرمایه گذاری خارجی است و به همین دلیل مقر کنسولگری‌ها بیشتر در شهرهای اصلی و به خصوص شهرهای پرجمعیت و مراکز فعالیت اقتصادی قرار دارد، به عنوان مثال در ایالات متحده، کنسول عمومی اکثر کشورها در شهر نیویورک و برخی از آنها در چندین شهر بزرگ مانند آتلانتا، دالاس، هیوستون و لس آنجلس قرار دارند و همچنین بسیاری از کشورها دفاتر کنسولی متعددی در کشورهایی مانند آلمان، روسیه، کانادا، برزیل و استرالیا دارند. ایران نیز در بسیاری از کشورها دارای دفتر کنسولی است و کنسولگری مونیخ و کنسولگری فرانکفورت، شلوغ‌ترین و پرمراجعه‌ترین کنسولگری ایران هستند.

کنسولگری‌ها معمولا دستور و وظایف خود را از کنسولگری اصلی یعنی سفارت کشورشان می‌گیرند. در حقیقت کارمندان کنسولگری، پست‌های فرعی ماموریت دیپلماتیک کشورشان را در اختیار دارند.

اختیارات کنسولگری چیست؟

کنسولگری‌های مختلف یک کشور در رده‌های مختلف ممکن است از نظر حقوقی خاص برای فعالیت های خاص، مانند اسناد محضری ایجاد شوند، به همین ترتیب، کارکنان دیپلماتیک با مسئولیت‌های دیگر ممکن است حق ثبت نامه‌های کنسولی را داشته باشند. گذشته از موارد مندرج در کنوانسیون وین در مورد روابط دیپلماتیک، تعداد کمی از شرایط و قوانین رسمی وجود دارد که مشخص می‌کند یک مقام کنسولی چه اختیاراتی دارد و باید چه کاری انجام دهد، به عنوان مثال، برای برخی از کشورها، مقامات کنسولی ممکن است تنها مسئولیت صدور ویزا را داشته باشند و در برخی دیگر ممکن است خدمات کنسولی شامل ارائه کمک به هموطنان، تایید و قانونی کردن اسناد باشد، با این وجود اختیارات کنسولگری‌های مختلف با توجه به وظیفه و فعالیت اصلی که به آنها از طرف سفارت و دولت کشورشان محول شده، متفاوت است، به عبارتی کنسولگری‌های یک کشور در شهرهای مختلف کشور میزبان دارای اختیارات مشخص و متفاوت از یکدیگر هستند.

تمایز عملکرد سفارتخانه با کنسولگری

تفاوت اصلی سفارت و کنسولگری را می‌توان در عملکرد آنها جستجو کرد. سفارت در حقیقت نماینده دولت یک کشور، در کشور میزبان است. در حالی که کنسولگری به هیچ وجه نماینده کشورش در کشوری دیگر نیست. اساسا سفارتخانه‌ها مکانیزم‌ هایی دارند که به دولت‌ها اجازه می‌دهند روابط خود را با یکدیگر برقرار کنند. معمولا سفارتخانه می‌تواند تمامی عملکردها و کارهای یک دفتر کنسول را نیز انجام دهد؛ اما نقش اصلی آن، مذاکره و تعامل با دولت میزبان است. در همین حال کنسولگری نیز عملکردها و کارهای زیادی را انجام و ارائه می‌دهد و می‌تواند نماینده دولت برای جمعیت عمومی یا جامعه تجاری کشور میزبان خود باشد.

یک کنسولگری می‌تواند برای مسافرت به قلمرو کشور خود برای شهروندان کشور میزبان خود، ویزا صادر کند، همچنین به شهروندان خود که در خارج از کشور زندگی می‌کنند. فارغ از هر رابطه ای که با دولت خود دارند، خدماتی از قبیل گرفتن گذرنامه‌های جدید یا اسناد دیگر، پرداخت مالیات، رای دادن و موارد دیگر را ارائه دهد. حتی می‌تواند برای دفاع از شهروندان خود در دادگاه‌های کشور میزبان، اقدام کنند.

برخلاف کنسولگری معمولا در کشور میزبان، فقط یک سفارتخانه وجود دارد.

برای چه اموری به کنسولگری مراجعه کنیم؟

همانطور که گفته شد، اختیارات و وظایف کنسولگری با سفارت متفاوت است و به طور کلی بسیار محدودتر از سفارت است، ولی معمولا افراد برای انجام امور سجلی مانند تولد و صدور شناسنامه، ازدواج، طلاق، مرگ، تنظيم وکالتنامه، تصديق اوراق و اسناد، امور گذرنامه مانند تعويض گذرنامه و صدور برگ عبور جهت بازگشت به ايران، امور اجتماعي مانند رسيدگي به امور زندانيان در کشور، امور اختلافات بازرگاني، امور تابعيت مانندکسب تابعيت ايران و یا ترک تابعيت ايران، امور دانشجويي مانند تشکیل پرونده تحصیلی، معافیت تحصیلی و درج مهر اجازه خروج و کارهایی از قبیل صدور ویزا و همچنین تاييد اسناد بازرگاني و تجاري به دفاتر کنسول مراجعه می‌کنند.

سوالات متداول