گینه
فائزه شبانی
بروزرسانی:
انتشار: ۴ سال پیش
گینه از درشمال غربی آفریقا در سواحل اقیانوس اطلس قرار دارد. توپوگرافی آن از دشت‌های ساحلی تا کوه‌های داخلی متغیر است که حدود ۶۰ درصد مساحت زمین را تشکیل میدهد. چندین رودخانه اصلی منطقه، به ویژه نیجر، سنگال و گامبیا، همه از این ارتفاعات سرچشمه گرفته‌اند و گینه را به عنوان «برج آب» غرب آفریقا تبدیل می‌کنند. این رودخانه‌ها دشت‌های قابل ملاحظه‌ای را تخلیه می‌کنند، و بالادست پتانسیل مهمی برای انرژی هیدروالکتریک دارند. جنگل‌های گینه اکنون بیشتر محدود به چند منطقه کوهستانی در جنوب (زیاما و نیمبا)، و به جنگل‌های گالری در امتداد مسیرهای آبی است. صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی به شدت درگیر توسعه اقتصاد گینه هستند، همانطور که بسیاری از کشورهای اهدا کننده دوجانبه از جمله ایالات متحده هستند. اصلاحات اقتصادی گینه اخیراً موفقیت چشمگیری داشته است.
گینه، کشوری در غرب آفریقا، با سواحل طولانی در اقیانوس اطلس است و از شمال با گینه بیسائو، سنگال و مالی هم‌مرز است. پایتخت آن کوناکری است و زبان رسمی آن فرانسوی می‌باشد. گینه به خاطر منابع طبیعی غنی‌اش، به ویژه بوکسیت، طلا و الماس شناخته شده است. این کشور دارای تنوع فرهنگی بالایی است و بیش از ۲۴ قوم مختلف در آن زندگی می‌کنند. آب و هوای گینه گرمسیری و مرطوب است و دارای جنگل‌های بارانی وسیع و رودخانه‌های بزرگ مانند رودخانه گینه می‌باشد. اقتصاد کشور عمدتاً بر پایه کشاورزی و استخراج معادن استوار است.
در این مقاله از موسسه مهاجرتی گوتوتی‌آر به بررسی اطلاعات کلی درباره کشور گینه می‌پردازیم. با ما همراه باشید!
اقتصاد و منابع مالی و درآمدی گینه
اقتصاد گینه وابسته به کشاورزی و سایر فعالیتهای روستایی است. گینه غنی از منابع معدنی است و دارای یک چهارم تخمین زده شده از ذخایر اثبات شده بوکسیت در جهان و بیش از ۱.۸ میلیارد تن ۲.۰ میلیارد تن کوتاه سنگ آهن درجه یک، درجه بالا، ذخایر قابل توجه الماس و طلا و مقادیر مشخص نشده اورانیوم دارا است.
گینه همچنین پتانسیل قابل توجهی برای رشد در بخشهای کشاورزی و ماهیگیری دارد. زمین آب و هوایی شرایط ارائه فرصت‌ها برای مقیاس بزرگ آبیاری کشاورزی و agroindustry حواله‌های گینه‌ای که در خارج از کشور زندگی می‌کنند و کار می‌کنند و صادرات قهوه، بقیه ارز خارجی گینه را تشکیل میدهد.
گینه بخشی از کشورهای منطقه فرانک بود که بیشتر مستعمرات سابق فرانسه را شامل میشد. پس از استقلال، این کشورها کاملاً اقتصادی نبودند. مداخله دولت‌های جدید با توقف سهمیه واردات و کنترل قیمت داخلی مشخص شد. در سال ۱۹۸۰، کشورهای منطقه فرانک به طور متوسط تورم پایین و رشد اقتصادی بالاتری نسبت به همتایان آنگلوفون داشتند که می‌توانستند از ارزهای خود استفاده کنند.
از سال ۱۹۸۵، دولت گینه سیاست‌هایی را برای بازگشت فعالیتهای تجاری به بخش خصوصی، ترویج سرمایه گذاری، کاهش نقش دولت در اقتصاد و بهبود چارچوب اداری و قضایی اتخاذ کرده است. دولت محدودیت‌های مربوط به بنگاه‌های کشاورزی و تجارت خارجی را حذف کرده است، بسیاری از کالاهای خارج از کشور را منحل کرده، هزینه‌های آموزش را افزایش داده و خدمات ملکی را بسیار کاهش داده است. دولت همچنین در بازسازی مالی گام‌های اساسی برداشته است.
صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی به شدت درگیر توسعه اقتصاد گینه هستند، همانطور که بسیاری از کشورهای اهدا کننده دوجانبه از جمله ایالات متحده هستند. اصلاحات اقتصادی گینه اخیراً موفقیت چشمگیری داشته است، بهبود نرخ اقتصادی به ۵٪ و کاهش نرخ تورم به حدود ۹۹٪ و همچنین افزایش درآمدهای دولت ضمن محدود کردن مخارج رسمی اگرچه بار بدهی خارجی گینه همچنان بالا است، اما این کشور اکنون در پرداخت بدهی‌های خارجی جریان دارد.
رنکینگ جهانی در کلیه زمینه های گینه
قراردادهای فروش زمین و تجارت عموماً فاقد شفافیت هستند. اجرای حقوق مالکیت به سیستم حقوقی و اداری ناکارآمد گینه بستگی دارد. اگرچه قانون اساسی و قانون قضایی مستقل را فراهم میکند، اما سیستم قضایی فاقد استقلال است و در برابر فساد کمبود، ناکارآمد و آسیب‌پذیر است. فرهنگ گسترده‌ای از مصونیت از مجازات و فساد، فعالیتهای تجاری را مختل میکند.
بالاترین نرخ مالیات بر درآمد شخصی ۴۰ درصد و بالاترین نرخ مالیات شرکت‌ها ۳۵ درصد است. مالیات‌های دیگر شامل مالیات بر ارزش افزوده و وراثت است. بار مالیاتی کلی برابر با ۱۳.۳ درصد از کل درآمد داخلی است. مخارج دولت در سه سال گذشته ۱۶.۹ درصد از تولید کشور (تولید ناخالص داخلی) را تشکیل داده است و کسری بودجه به طور متوسط ۱.۴ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل میدهد. بدهی عمومی معادل ۳۸.۷ درصد از تولید ناخالص داخلی است.
گینه برخی از مقررات و هزینه‌ها را ساده‌تر و کم هزینه‌تر کرده است. شرکتهای کوچک و متوسط غالباً با کمبود در دسترس بودن اعتبار روبرو هستند. میزان مشارکت نیروی کار افزایش یافته است، با استخدام پیمانکاران از مزایای اجباری اجتناب میشود. گینه برخی از شرکتهای دولتی را برای خدمات عمومی (آب و برق) حفظ میکند، اما دولت به تدریج آنها را خصوصی میکند.
ارزش کل صادرات و واردات کالا و خدمات برابر با ۱۳۲.۱ درصد از تولید ناخالص داخلی است. متوسط نرخ تعرفه اعمال شده ۱۲.۳ درصد است و موانع غیر انعطاف‌پذیر بیشتر آزادی تجارت را محدود میکند. بی‌ثباتی سیاسی مانع سرمایه‌گذاری خارجی شده است. بخش مالی توسعه نیافته است، این کشور کمتر از ۱۰ بانک تجاری دارد و بیشتر فعالیتهای اقتصادی خارج از بخش رسمی بانکی است.
نوع حکومت و ساختار سیاسی گینه
سیاست گینه در یک چارچوب جمهوری دموکراتیک نماینده جمهوری، به موجب آن رئیس جمهور گینه هر دو است. قدرت اجرایی توسط دولت اعمال میشود. قدرت قانون‌گذاری هم به دولت و هم در شورای ملی واگذار شده است.
کنترل گینه در آوریل ۱۹۸۴ انجام گرفت، مدت کوتاهی پس از مرگ اولین رئیس جمهور گینه مستقل، سکو توره با حضور کنته به عنوان رئیس جمهور، CMRN تصمیم به از بین بردن رژیم ستمگرانه Touré، لغو قانون اساسی اقتدارگرایانه، انحلال تنها حزب سیاسی و سازمان‌های انبوه جوانان و زنان آن و اعلام تأسیس جمهوری دوم دولت جدید همه زندانیان سیاسی را آزاد و متعهد به حمایت از حقوق بشر کرد. به منظور عقب نشینی از سقوط مداوم اقتصادی تحت تورهقانون، CMRN سیستم قضایی را سازماندهی مجدد کرد.
در سال ۱۹۹۰، گینه‌ها با رفراندوم قانون اساسی جدیدی را تأسیس کردند، که جمهوری سوم را افتتاح کرد و دیوان عالی را تأسیس کرد. در سال ۱۹۹۱، CMRN با یک نظامی مختلط نظامی و غیرنظامی، شورای انتقالی برای بازیابی ملی (CTRN)، با کونته به عنوان رئیس جمهور و یک اختیار برای مدیریت پنج سال انتقال به حکومت کامل غیرنظامی جایگزین شد. CTRN قوانینی را برای ایجاد مؤسسات جمهوری و تهیه احزاب سیاسی مستقل، انتخابات ملی و آزادی مطبوعات تهیه کرد. فعالیت احزاب سیاسی در سال ۱۹۹۲ قانونی شد، هنگامی که بیش از ۴۰ حزب سیاسی برای اولین بار رسما شناخته شدند.
در دسامبر سال ۱۹۹۳، کنته به عنوان رئیس جمهور در اولین انتخابات چند حزبی کشور، که به دلیل بی‌نظمی وعدم شفافیت از طرف دولت به وجود آمده بود، به مدت ۵ سال به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد.
در سال ۱۹۹۵، حزب حاکم PUP حاکم کونته در انتخابات مجلس شورای ملی در میان ادعاهای مخالف مبنی بر بی‌نظمی و دستکاری دولت، ۷۶ از ۱۱۴ کرسی را به دست‌آورد.
در سال ۱۹۹۶، رئیس جمهور کنته دولت را سازماندهی مجدد کرد و سیدیا توره را به سمت نخست وزیر احیا شده منصوب کرد و وی را به مسئولیت ویژه برای رهبری برنامه اصلاحات اقتصادی دولت منصوب کرد. در ساعات اولیه ۲۳ دسامبر ۲۰۰۸، ابوباکار سامپاره رئیس مجلس شورای ملی، در تلویزیون اعلام کرد که کنته در ساعت ۶:۴۵ بعد از ظهر به وقت محلی در ۲۲ دسامبر درگذشت «پس از بیماری طولانی»، بدون آنکه علت مرگ را مشخص کند.
پایتخت و ۹ شهر بزرگ گینه
- Conakry پایتخت گینه، کشوری در غرب آفریقا است. این شهر در شبه جزیره باریک کالوم واقع شده است، که تا اقیانوس اطلس امتداد دارد. جزایر خارج از دریا به دلیل جنگل‌های نخل متراکم و ورزش‌های آبی مشهور هستند. در شهر، مسجد جامع بزرگ ۴ مناره بلند و زیبا دارد. در کنار مسجد، باغ بزرگ گیاه‌شناسی دارای درختان کاپوک و گل‌های گرمسیری است.
- Kankan بزرگترین شهر در گینه در منطقه زمینی و سومین جمعیت بزرگ با جمعیت ۱۹۰.۷۲۲ نفر تا سال ۲۰۱۴ است. این شهر در شرق گینه واقع شده است و در حدود ۳۴۵ مایلی شرق پایتخت ایالت کونکری واقع شده است. این شهر پایتخت و بزرگترین شهر بخشدار کنکان و منطقه کنکان است.
- Coyah این شهر در غرب گینه واقع شده است. این شهر پایتخت بخشدار کویاست.
- Kissidougou شهری در جنوب گینه است. این پایتخت در منطقه Kissidougou است. به دنبال درگیری‌های شدید در سیرالئون و لیبریا در طول پاییز و زمستان سال ۲۰۰۰، بسیاری از مردم شهر گئکودو به سمت کیسیدگو گریختند و ماندند. از سال ۲۰۱۴، این جمعیت ۱۰۲.۶۷۵ نفر داشت.
- Macenta پایتخت بخشدار Macenta در جنوب شرقی گینه است در ارتفاعات گینه در جاده از Nzérékoré به Guéckédou واقع شده است. رودخانه نیاندا به رودخانه ماكوندا در نزدیك ماكنتا میپیوندد.
- پیتا شهری در ارتفاعات Fouta Djallon گینه، واقع در جنوب غربی لبه است. جمعیت آن در سال ۲۰۰۸، (۱۳۷۳۵ نفر) تخمین زده شده است. این پایتخت بخشدار پیتا منطقه لبه است. این شهر به دلیل نانوایی‌های خود و آبشارهایی از جمله آبشارهای کینکون و آبشار کامباداگا شناخته شده است.
جمعیت ایرانی و شرکت های ایرانی در گینه
گینه کشوری در غرب آفریقا است. که قبلاً به عنوان گینه فرانسه شناخته میشد، امروزه گاهی اوقات گینه کاناکری نامیده میشود تا آن را از همسایه خود گینه بیسائو و جمهوری گینه استوایی متمایز کند. گینه منابع طبیعی فراوانی دارد از جمله ۲۵ درصد یا بیشتر از ذخایر شناخته شده بوکسیت جهان است. گینه همچنین دارای الماس، طلا و سایر فلزات است. این لیست شامل شرکتهای قابل توجه با دفتر مرکزی اصلی در کشور است.
شرکت های قابل توجه Defunct متعلق به دولت | |||||
نام | صنعت | بخش | مرکز فرماندهی | تأسیس شد | یادداشت |
اکسپرس گینه هوا | خدمات مصرف کننده | هواپیمایی | کناکری | 1992 | خطوط هوایی قطع شده |
بینالمللی گینه هوایی | خدمات مصرف کننده | هواپیمایی | کناکری | 2010 | هرگز شروع نشده ، ناپیوسته 2010 |
گینه هوا | خدمات مصرف کننده | هواپیمایی | کناکری | 1960 | خط هوایی ، ناپیوسته 2002 |
شرکت آلومینا گینه | مواد اولیه | استخراج عمومی | رایگان | ؟ | استخراج بوکسیت |
عقاب هوا | خدمات مصرف کننده | هواپیمایی | کناکری | 2006 | شرکت هواپیمایی |
سرویس هوایی گینه | خدمات مصرف کننده | هواپیمایی | کناکری | 1985 | شرکت هواپیمایی |
هواپیمایی گینه | خدمات مصرف کننده | هواپیمایی | کناکری | 1999 | خط هوایی ، غیرقابل دفاع 2004 |
معدن هالکو | مواد اولیه | آلومینیوم | بوک | 1962 | آلومینیوم |
اداره پست گینه | صنعتی | خدمات حمل ونقل | کناکری | ؟ | خدمات پستی |
اتحادیه حمل و نقل هوایی گینه | خدمات مصرف کننده | هواپیمایی | کناکری | 2001 | خط هوایی ، غیرقابل دفاع 2004 |
عجایب گینه
فوتا دالون
چشم‌انداز Fouta Djallon با ترکیبی از چمنزارهای نوردی، قله‌ها، دره‌ها و هرگونه فعالیت دیگر در همه مناطق فوق‌العاده و شگفت‌انگیز است. فرصت‌های بسیاری برای بازدید کنندگان برای دیدن مکان‌های جدید و گشت و گذار در دسترس است. پیاده‌روی در این مکان امکان‌پذیر است و منطقه نیز دارای برخی از چشمه‌های زیبا است و یکی از بهرتین گزینه‌ها در سفر به گینه است.
موزه ملی
آفریقای جنوبی با داشتن بسیاری از هنرها و آثار باستانی بسیار زیبا که در گینه واقع شده است گنجینه‌ای از فرهنگ و سنت است. سنت گینه دقیقاً در موزه ملی به تصویر کشیده شده است. با وجود فرهنگ‌های مختلفی که میتوانید در موزه ملی پیدا کنید، بازدید کنندگان مطمئناً این مکان را دوست دارند. آنها میتوانند عکس بگیرند و مدتی با کیفیت را در موزه بگذرانند.
اوراكا
بهترین چیز در مورد اورکا لاک پشت‌هایی است که به محض تجربه فصل خشک، به ساحل می‌آیند. لاک پشت‌ها در گونه‌های خود متفاوت هستند و به سبک خاص خود بی‌نظیر هستند. مناظر ساحلی این مکان با فعالیتهای زیادی طراحی شده است که برای بازدید کنندگان مانند پیاده‌روی، جنگل سافاری و غیره طراحی شده است. شنا در Ureca نیز مجاز است.
خلاصه تاریخ گینه
گینه به دلیل عدم رد صلاحیت بودن کنترل نوکلونی ، موقعیت ویژهای را در بین کشورهای آفریقایی به اشغال خود درآورد. با این حال، قانون توره (۸۴-۱۹۹۵) به طور فزاینده‌ای سرکوبگرتر شد. کمک‌های فرانسوی را رد کرد، گینه با وام‌ها و توافق‌های اقتصادی و تجاری با اتحاد جماهیر شوروی و جمهوری خلق چین قرارداد بست. هنگامی که نتوانست به یک شریک اقتصادی کامل در بلوک اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شود، گینه برای سرمایه و کمک‌های فنی در سال‌های فروپاشی رژیم توره به فرانسه و سایر کشورهای غربی رو آورد.
خلاصه ای از جغرافیای گینه
مساحت زمین گینه تقریباً برابر با انگلستان است. گینه در سواحل آتلانتیک غرب آفریقا واقع شده و با مرزهای گینه بیسائو، سنگال، مالی، ساحل عاج، لیبریا و سیرالئون هم‌مرز است. این کشور به چهار منطقه جغرافیایی تقسیم میشود: یک کمربند ساحلی باریک (گینه پایین). ارتفاعات Pasta Fouta Djallon (گینه میانه)؛ ساوان شمالی (گینه بالا)؛ و یک منطقه جنگلی باران جنوب شرقی (رودهای نیجر، گامبیا و سنگال از جمله ۲۲ رودخانه آفریقای غربی هستند که منشاء آن در گینه است).
گینه از شمال غربی ساحل اقیانوس اطلس آفریقا امتداد دارد. توپوگرافی آن از دشت‌های ساحلی تا کوه‌های داخلی متغیر است که حدود ۶۰ درصد مساحت زمین را تشکیل میدهد. چندین رودخانه اصلی منطقه، به ویژه نیجر، سنگال و گامبیا، همه از این ارتفاعات سرچشمه گرفته‌اند و گینه را به عنوان «برج آب» غرب آفریقا تبدیل می‌کنند.
این کشور دارای زمین‌های متنوعی است که از باتلاق‌های گسترده ساحلی و یک دشت دراز کشیده در امتداد اقیانوس اطلس تا فلات‌های مرکزی بلند، منطقه‌ای از ساوان‌های گسترده در شرق و ترکیبی از کوه‌ها و دشت‌ها در جنوب شرقی قرار دارد. کمتر از یک سوم مساحت کشور برای کشت مناسب است. خاک‌ها نسبتاً ضعیف هستند و نتیجه آن در بسیاری از سده‌ها با اقدامات منفی انسان انجام میشود. گینه در منابع طبیعی دیگر خوشبخت است، با این حال دارای ذخایر بزرگی از بوکسیت و سنگ آهن و پتانسیل قابل ملاحظه‌ای از برق و آب است.
مناظر گینه نیز دارای بیشترین وسعت فلات‌های جانبی به نام بوله است که باعث ایجاد شفافیت طبیعی مراتع بی‌ثبات میشود. این‌ها یک ویژگی مشترک در شمال و غرب کشور است. علاوه بر این، گینه دارای ذخایر عظیم منابع معدنی است. این کشور بیشترین ذخایر بوکسیت و سنگ آهن در جهان را دارد و تولید کننده طلا و الماس است. به لطف این منابع معدنی، گینه این پتانسیل را دارد که یکی از ثروتمندترین کشورهای آفریقا باشد. ساحل اقیانوس اطلس آن از یک صنعت ماهیگیری در مقیاس بزرگ پشتیبانی میکند و بندرهای تجاری بزرگی مانند Conakry و Kamsar را توسعه داده است.
مشاهیر علمی، ادبی و سیاسی و هنری گینه
سوندیتا کیتا بنیانگذار امپراتوری مالی بود و در حماسه نیمه تاریخی ساندیاتا به عنوان قهرمان مردم ماندینکا غرب آفریقا جشن گرفت. حماسه ساندیاتا در درجه اول از طریق سنت شفاهی شناخته میشود، که توسط نسل‌هایی از ناله‌های ماندینکا منتقل میشود. حاکم معروف آفریقای غربی، مانسا موسی، نوه او بود.
ژان ژاک دزالینز رهبر انقلاب هائیتی و اولین حاکم یک هائیتی مستقل طبق قانون اساسی ۱۸۰۱ بود. در ابتدا که بعنوان فرماندار کل در نظر گرفته شد، دسالالین بعدها خود را امپراطور ژاک اول هائیتی نامید. وی به عنوان پدر بنیانگذار هائیتی شناخته میشود. دسیالین هنگامی که مستعمره در تلاش برای تحمل هجوم اسپانیایی و انگلیس بود، به عنوان افسر در ارتش فرانسه خدمت می‌کرد، بعدا او قیام کرد تا در قیام علیه فرانسه فرمانده شود.
کاپیتان موسی دادیس کامارا که اکنون موسوم به موزیس دادیس کامارا یک افسر سابق ارتش گینه است، که به عنوان رئیس شورای ملی دموکراسی و توسعه رئیس جمهور گینه خدمت می‌کرد، که در کودتای نظامی در ۲۳ دسامبر ۲۰۰۸ قدرت را به دست‌آورد. درگذشت رئیس جمهور و دیکتاتور دیرینه لانزانا کونته، وی از زمان ترور در ۳ دسامبر ۲۰۰۹ از دفتر خارج شده است.
اسماعیل بانگورا یک مهاجم فوتبال گینه است که هم اکنون به صورت قرضی از باشگاه فرانسوی FC Nantes در باشگاه قطر بازی میکند. موقعیت مورد علاقه وی مهاجم است. همچنین بانگورا به عنوان هافبک وینگر و مهاجم بازی کرده است.
پاسکال فیندونو یک فوتبالیست بینالمللی گینه است که به عنوان وینگر لوزان اسپورت در سوپر لیگ سوئیس بازی میکند.
کشورها و مناطق وابسته گینه
حضور پرتغالی‌ها در سواحل مربوط به قرن پانزدهم میلادی است، زمانی که آنها تجارت برده داری را توسعه دادند که تا اواسط قرن نوزدهم همچنان بر گینه تأثیر بگذارد. منافع تجاری انگلیس و فرانسه در سواحل در تحولات تاریخی داخلی گینه نقشهای جزئی ایفا کردند تا اینکه الماسی، حاکم فوتا دالون کشور خود را در این کشور قرار داد محافظت از فرانسه در سال۱۸۸۱ ایالت مستقل مالینکه، که توسط آن اداره میشد. ساموری توره، تا سال ۱۸۹۸ در برابر ارتش فرانسه مقاومت كرد و گروههای كوچك از آفریقاییها تا پایان جنگ جهانی اول (۱۸۱۴-۱۹۱۴)در برابر فرانسویها مقاومت كردند.
پروتستان فرانسه Rivières du Sud در سال ۱۸۹۰ به عنوان مستعمره جداگانه از سنگال جدا شد. به عنوان گینه فرانسه، در سال ۱۸۹۵ بخشی از فدراسیون آفریقای غربی فرانسه شد. معاهدات با لیبریا و انگلیس به طور عمده مرزهای فعلی را توسط جنگ جهانی اول تأسیس کردند.
طبق قانون اساسی جمهوری چهارم فرانسه در سال ۱۹۴۶ ، تعداد کمی از آفریقاییان تحصیل کرده فرانسه در گینه مجاز به رای دادن به نمایندگان مجلس ملی فرانسه بودند.
در همه پرسی قانون اساسی ۱۹۵۸ قانون اساسی برای جمهوری پنجم فرانسه، تنها گینه تحت تأثیر قرار گرفت سکو توره ، که بعداً به عنوان اولین رئیس جمهور این کشور انتخاب شد، به عضویت در جامعه فرانسه رای داد . بنابراین گینه مستقل شد.
فرهنگ مردم گینه
موسیقی در قلب فرهنگ گینه قرار دارد و به طور سنتی میتواند به انواع متناسب با مناطق جغرافیایی و قوم شناسی کشور تقسیم شود. اگرچه این سبکهای محلی متفاوت هستند، همه آنها با استفاده سنگین از سازهای کوبهای و رشتهای مشخص میشوند.
یکی از بهترین سبکهای موسیقی Manding، موسیقی سنتی است .حرفه‌ی رقص باله گینه که پس از استقلال ظهور کرد، برخی از رقص و موسیقی گروههای قومی و منطقه‌ای متمایز را حفظ کرده است. دستاوردهای خلاقانه در رقص مدرن و موسیقی عامه به نوازندگان و خوانندگان گینه شهرت بینالمللی داده است. یکی از بهترین موسیقی‌دانان معاصر گینه، موری کانته است که صداهای سنتی را با ضرب و شتم غربی ترکیب کرده است.
تا سال ۱۹۸۴ ، بیانات هنری و ادبی توسط حزب سیاسی واحد و رهبر آن محدود به مضامین آفریقایی بود. در نتیجه، نویسندگان گینه از دوره پس از وابستگی، احساس ناسیونالیستی شدیدی را به نمایش گذاشتند. با بازشدن بیشتر بیان، به تدریج ادبیات گینه کاملاً ظهور یافت.
صنایع دستی در گینه، مانند هر جای دیگر آفریقا، در دوره استعمار با رقابت کالاهای مصرفی تولید شده، به شدت کاهش یافت. فقدان گردشگری و بازاریابی خلاق از زمان استقلال، میزان تغییر و نوآوری در صنایع محلی را محدود کرده است، به گونهای که چرم سازی، منبت کاری چوبی و جواهرات تولید شده در گینه تمایل به اقلیت اصیلتر از سایر مناطق غرب آفریقا را دارد.
پیشرفت در گینه
پیشرفت معدن بوکسیت و تولید آلومینا حدود ۸۰٪ از ارزهای خارجی گینه را تأمین میکند. چندین شرکت آمریکایی در این بخش فعال هستند. الماس و طلا نیز در مقیاس وسیع استخراج و صادر میشوند و ارز خارجی دیگری نیز فراهم می‌کنند.
گینه بسیار غنی از مواد معدنی است و تقریباً یک سوم از ذخایر اثبات شده بوکسیت جهان، بیش از ۱.۸ میلیارد تن (MT) ۲.۰ میلیارد تن کوتاه سنگ آهن با درجه بالا، ذخایر قابل توجه الماس و طلا و… دارد.
اخیراً با پیشرفت تقاضای آلومینا از اقتصاد رو به رشد چین، تجدید علاقه به ثروت گینه وجود دارد. کنسرسیوم Alcan و Alcoa، شریک زندگی دولت گینه در معدن CBG در شمال غربی گینه، از امکان‌سنجی ساخت یک کارخانه ذوب آلومینای ۱ میلیون TPa خبر داده‌اند. این در حالی است که یک پروژه مشابه از Alumina استارتاپ کانادایی در تلاش است تا با یک گیاه آلومینا ۲ میلیارد دلاری در همان منطقه کار کند. از آوریل ۲۰۰۵، شورای ملی گینه پروژه جهانی را تصویب نکرد. انتظار می‌رود درآمد حاصل از معدن بوکسیت به دلیل وضعیت اقتصادی جهان به میزان قابل توجهی کاهش یابد.
گینه همچنین پتانسیل قابل توجهی برای رشد در بخشهای کشاورزی و ماهیگیری دارد. زمین ، آب و شرایط آب و هوایی فرصتهایی را برای کشاورزی بزرگ آبیاری شده و زراعت کشاورزی فراهم میکند. امکان سرمایه گذاری و فعالیتهای تجاری در همه این مناطق وجود دارد، اما زیرساخت‌های ضعیف توسعه یافته گینه همچنان موانعی را برای پروژه‌های سرمایه‌گذاری به وجود میآورد.
سه منبع انرژی اولیه ترکیب انرژی در گینه را تشکیل میدهند. زیست توده ، روغن و نیروگاههای برق با 78٪ ، زیست توده (بیشتر زغال سنگ) بیشترین سهم را در مصرف انرژی اولیه در گینه میدهد. این کشور بصورت محلی تولید میشود، در حالی که گینه تمام فرآورده‌های نفتی را وارد میکند.
قوانین عمومی در گینه
به هیچ وجه با مواد مخدر درگیر نشوید. کسانی که مرتکب جرایم از جمله قاچاق جواهرات میشوند، میتوانند انتظار داشته باشند که تحت قوانین محلی قرار بگیرند. مجازاتهای سنگین برای افراد محکوم وجود دارد. شرایط زندان محلی با غذاها و آب غالباً بطور منظم تأمین نمیشود. بازداشت قبل از محاکمه گسترده است و میتواند ماهها ادامه داشته باشد.
تمام سنگهای قیمتی به مجوز صادراتی احتیاج دارند. اتباع بیگانه و اتباع گینه موظف هستند در صورت درخواست پلیس یا سایر دستگاههای اجرای قانون، هویت خود را نشان دهند. شما میتوانید عکسهای صفحات مربوط به گذرنامه خود را حمل کنید، مشروط بر اینکه آنها توسط پلیس گینه تأیید شوند. اصل را در مکانی امن نگه دارید.
پرسش و پاسخ