لسوتو

شهر ماسرو پایتخت کشور لسوتو است. ماسرو بیش از 200 هزار نفر جمعیت دارد. مساحت کشور لسوتو 30355 کیلومتر مربع اعلام شده است و البته موقعیت این کشور دسته‌بندی شده است. تیاتیاننگ یکی از شهرهای مهم در کشور لسوتو است و موقعیت مسطح و هموار دارد. به طور کلی این کشور مسطح است. ارتفاع این کشور از سطح دریا بیش از صد متر است و البته که طبق توپوگرافی موقعیت منطقه‌ای مخصوصی دارد. زمین‌های پست و کوهپایه و مناطق کوهستانی و دره‌های رودخانه‌ای برای کشور لسوتو بررسی می‌شود. زمین‌های پست در کشور لسوتو یک کمربند باریک در کنار مرزهای غربی هستند و البته که کمتر از 1800 متر ارتفاع دارند، وجه مشخص در این کشور بر اساس خاک‌های حاصلخیز ارزیابی می‌شود. موقعیت غیر حاصلخیز در این کشور بر اساس خاک رس و شنزارها بررسی شده است. مناطق 1800 الی 2000 متری از سطح دریا براساس بهره‌وری از موقعیت کشاورزی بررسی شده است.

کشور لسوتو، یکی از کشورهای کوچک واقع در جنوب قاره آفریقا به شمار می‌آید. این کشور چهار طرفه با جمهوری آفریقای جنوبی محاصره شده و به دلیل ارتفاع بالا و مناظر طبیعی زیبا، به جاذبه‌ای محبوب برای گردشگران تبدیل شده است. لسوتو به لحاظ فرهنگی غنی و متنوع است و مردمی مهمان‌نواز و مهربان دارد. با وجود چالش‌های اقتصادی و اجتماعی، از جمله نرخ بالای بیکاری و فقر، فرهنگ و تاریخ این کشور نمایانگر امید و اراده قوی مردم آن برای مواجهه با مشکلات است. در این مقاله از موسسه مهاجرتی GO2TR به بررسی جنبه‌های مختلف کشور لسوتو، از جمله جغرافیا، تاریخ، فرهنگ و اقتصاد آن خواهیم پرداخت.

چنانچه قصد مهاجرت به لسوتو، زندگی و یا سفر به این کشور را دارید هم‌اکنون می‌توانید به صورت کاملا رایگان و به آنلاین وقت مشاوره تخصصی رزرو کنید. این موسسه چندین سال است در زمینه اخذ انواع ویزای کشورها، پرونده‌های کاری، تحصیلی، سرمایه‌گذاری و… سابقه درخشان دارد.

معرفی کشور لسوتو

کشور لسوتو، با جمعیتی حدود ۲٫۱۲۸٫۰۰۰ نفر و مساحتی معادل ۳۰٫۳۵۵ کیلومتر مربع، پایتختش شهر ماسرو است که جمعیتی بیش از ۲۰۰٫۰۰۰ نفر دارد. این کشور به طور کلی مسطح و با ارتفاعی بالاتر از ۱۰۰ متر از سطح دریا قرار دارد. تیاتیاننگ یکی از شهرهای مهم و مسطح این کشور است. زمین‌های پست در لسوتو کمتر از ۱٫۸۰۰ متر ارتفاع دارند و خاک‌های حاصلخیز در این کشور به عنوان ویژگی اصلی شناخته می‌شوند، در حالی که مناطق غیر حاصلخیز مشخصاً با خاک‌های رسی و شنزارها مشخص می‌شوند.

اقتصاد لسوتو با رشد خوبی مواجه بوده، اما نرخ بیکاری آن بیش از ۴۵ درصد و ۴۹ درصد از مردم زیر خط فقر زندگی می‌کنند. حدود ۸۶ درصد از نیروی کار، معادل ۹۰۰٫۰۰۰ نفر، در مزارع مشغول به کار هستند. نرخ تورم نیز در این کشور بسیار بالاست.

از نظر سیاسی، قانون اساسی لسوتو نقش نخست‌وزیری را دارد و شورای ملی متشکل از ۶۲ نماینده و دو مجلس سنا و ملی با تعداد اعضای متفاوت وظیفه قانونگذاری را دارند. در فرهنگ مردم لسوتو، مهربانی و همدلی از ارزش‌های اصلی به شمار می‌آید.

امید به زندگی برای بانوان ۵۱ سال و برای آقایان ۵۴ سال است و میانگین سنی جمعیت این کشور بین ۲ تا ۲۱ سال برآورد شده است. زندگی در لسوتو با وجود فقر، رنگ و بوی شادی را دارد و مردم به دنبال خوشی و مهربانی هستند.

اقتصاد لسوتو

کشور لسوتو با وجود چالش‌های اقتصادی و اجتماعی، وضعیت تولید ناخالص داخلی نسبتاً روبه‌رشد دارد. نیروی کار این کشور با بیش از ۹۰۰ هزار نفر حدود ۸۶ درصدشان در مزارع مشغول به فعالیت هستند، که نشان‌دهنده وابستگی بالای اقتصاد لسوتو به کشاورزی است. با این حال، نرخ بیکاری در این کشور بیش از ۴۵ درصد اعلام شده و ۴۹ درصد از جمعیت نیز زیر خط فقر زندگی می‌کنند، که این موارد به نقاط ضعف اقتصادی اشاره دارد.

علاوه بر این، نرخ تورم در لسوتو نیز بسیار بالا است، که اثر منفی بر قدرت خرید مردم دارد. محصولات صادراتی این کشور عمدتاً شامل لباس، کفش و وسایل نقلیه است که به کشورهای مختلفی از جمله ایالات متحده، بلژیک و کانادا صادر می‌شود. به‌ویژه، صادرات به بلژیک ۱۵ درصد از کل صادرات را شامل می‌شود و صادرات به کانادا رشدی معادل ۹ درصد داشته است.

با وجود ظرفیت‌های بالقوه در زمینه صادرات، به نظر می‌رسد که اقتصاد لسوتو نیاز به ساختاردهی و تنظیم بهتری داشته باشد. تنوع بخشیدن به منابع مالی و سرمایه‌گذاری در بخش‌های وارداتی می‌تواند به رشد اقتصادی کمک شایانی کند. در این راستا، همکاری با کشورهای همسایه می‌تواند به عنوان یک استراتژی مؤثر برای بهبود وضعیت اقتصادی لسوتو در نظر گرفته شود.

لسوتو در رنکینگ جهانی

حقوق مالکیت در کشور ۴۵.۲ و اثربخشی قضایی ۴۷.۰ ارزیابی شده است. حق مالکیت خصوصی طبق قانون حمایت می‌شود و سیستم قضایی به‌طور اساسی عادلانه است و از حرمت قراردادها حمایت می‌کند. با این حال، دستگاه قضایی نسبتاً مستقل ولی ناکارآمد است و دادگاه‌ها با بار سنگین و کمبود بودجه مواجهند که حل پرونده‌ها را سال‌ها به تأخیر می‌اندازد. فساد رسمی و مصونیت از مجازات به‌عنوان معضلات عمده باقی مانده‌اند.

بار مالیاتی کلی برابر ۲۹.۱ درصد از کل درآمد داخلی است، با بالاترین نرخ مالیات بر درآمد شخصی ۳۵ درصد و بالاترین نرخ مالیات شرکت‌ها ۲۵ درصد. مخارج دولت در سه سال گذشته ۴۶.۸ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل داده و کسری بودجه به طور متوسط ۴.۸ درصد از تولید ناخالص داخلی بوده است. بدهی عمومی معادل ۳۹.۰ درصد از تولید ناخالص داخلی است.

آزادی تجارت برابر ۵۲.۸ و آزادی کار ۵۸.۸ است. اوضاع تجاری اخیراً در حال بهبود است، اما بی‌ثباتی سیاسی و دسترسی محدود به اعتبار همچنان مشکلاتی پیش روی فعالیت‌ها هستند. بازار کار توسعه نیافته و با کمبود کارگران ماهر روبروست. ثبات پولی تحت تأثیر راند آفریقای جنوبی قرار دارد و دولت یارانه‌های غذایی را حفظ کرده و قیمت‌ها را از طریق شرکت‌های دولتی کنترل می‌کند.

آزادی سرمایه‌گذاری ۵۵.۰ و آزادی مالی ۴۰.۰ است. ارزش کل صادرات و واردات کالا و خدمات معادل ۱۲۳.۶ درصد از تولید ناخالص داخلی است. متوسط نرخ تعرفه اعمال شده ۱.۴ درصد است، اما مجوزهای واردات و موانع غیر تعرفه‌ای هزینه‌های تجارت را به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهند. سیستم نظارتی ناکافی و عدم شفافیت مانع از سرمایه‌گذاری می‌شود و بسیاری از مردم به خدمات بانکی دسترسی کافی ندارند. هزینه بالای اعتبار نیز بر فعالیت‌های کارآفرینی تأثیر منفی دارد.

نوع حکومت لسوتو

کشور لسوتو دارای نظام سیاسی خاصی است که در آن پادشاه قدرت اجرایی ندارد و تنها نقش تشریفاتی ایفا می‌کند. قدرت اجرایی اصلی به نخست‌وزیر واگذار شده است. نخست‌وزیر به بررسی وضعیت کشور پرداخته و جریان‌های سازمان یافته را مدیریت می‌کند. سیاست‌های کشور باید منطقی باشند و ساختار سیاسی آن ممکن است بر اساس قانون اساسی تغییراتی داشته باشد.

قانون اساسی کشور لسوتو نشان‌دهنده جایگاه نخست‌وزیری است؛ زیرا رهبر حزب برنده در انتخابات شورای ملی نقش مهمی دارد. شورای ملی به ۶۲ نماینده نیاز دارد و علاوه بر آن، مجلس سنا با ۳۳ عضو و مجلس ملی با ۱۲۰ نماینده وظیفه قانون‌گذاری را بر عهده دارند.

هدف اصلی دولت، ایجاد قانون‌گذاری حرفه‌ای‌تر است و هر حزب قوانین مخصوص به خود را دارد. وضعیت قانون اساسی و نمایندگان قانون‌گذاری در کشور لسوتو به دقت بررسی شده و به رشد علمی آن کمک کرده است.

پایتخت و شهر بزرگ لسوتو

پایتخت لسوتو، شهر ماسرو و زبان رسمی آن، انگلیسی و سوتو است. ایت کشور دارای ۱۰ ناحیه زیر است.

• باریا (Berea): این ناحیه به‌طور کلی می‌تواند برای گردشگری ایده‌آل باشد.
• بوتا بوته (Butha-Buthe): این منطقه به‌طور عمده تحت تأثیر سیاست‌های اخیر بومیان کشور لسوتو قرار گرفته و ورود خارجیان به این بخش کم‌تر شده است. این رویکرد از سوی دولت نیز مورد ارزیابی قرار گرفته و دولت در تلاش است تا وضعیت را بهبود بخشد.
• لریبه (Leribe): موقعیت اقتصادی در این منطقه بهتر است و دولت به بررسی وضعیت اقتصادی این ناحیه می‌پردازد. در این منطقه، روش‌های ملی خاصی دنبال می‌شود.
• مافتنگ (Mafeteng): این بخش فضای دانشگاهی بهتری دارد و در واقع دانشگاه‌های این ناحیه از سایر بخش‌های کشور لسوتو بهتر هستند. زبان رایج در این منطقه انگلیسی است.
• ماسرو (Maseru)
• موهالس هوک (Mohale’s Hoek)
• موخوتلونگ (Mokhotlong)
• کاچاز نک (Qacha’s Nek)
• کوتینگ (Quthing)
• تابا تسگا (Thaba-Tseka)

عجایب لسوتو

پارک ملی لسوتو به عنوان یک مخزن بومی در این کشور شناخته می‌شود و محل مناسبی برای پیاده‌روی و اسب‌سواری است. موقعیت این منطقه بی‌نظیر و فضای آن چشم‌نواز است. در این ناحیه فرصت‌های خوبی برای گردشگری وجود دارد و تورهای محلی برای بازدید از روستاهای مجاور نیز ارائه می‌شود. آبشارهای خیره‌کننده این منطقه از زیباترین جاذبه‌ها به شمار می‌روند و گونه‌های گیاهی جذابی در کنار آن‌ها یافت می‌شود. بازدیدکنندگان باید لباس‌های ضد آب به همراه داشته باشند.

پارک ملی صخره‌های سنگی نیز موقعیت خوبی دارد و چمنزارهای خاص و غارهای ایده‌آل برای ماجراجویی در این پارک شناسایی شده‌اند. امکان قایقرانی و پیاده‌روی‌های مخصوص در این منطقه وجود دارد و بهترین روش‌های اسب‌سواری نیز ارزیابی شده است.

آفریسکی، منطقه‌ای همیشه برفی با پست‌های اسکی بی‌نظیر است و در رشته کوه‌های خاصی واقع شده است که تجربه اسکی به‌طور رسمی در آن امکان‌پذیر است. این منطقه جاذبه‌های گردشگری قابل توجهی دارد و به‌عنوان محلی جذاب برای گردشگران شناخته می‌شود. آبشارهای مخصوص در این کشور نیز دیدنی و قابل توجه هستند.

خلاصه تاریخ لسوتو

ساکنان اصلی منطقه‌ای که امروزه به نام کشور لسوتو شناخته می‌شود، اقوام شکارچی معروف به بوشمن هستند. هنرهای سنگی در این کشور نشانه‌ای از تاریخ غنی آن به شمار می‌رود و تلاش‌های تاریخ‌نگاران به بررسی موقعیت تاریخی لسوتو و معاهدات سیاسی مرتبط با آن معطوف شده است. در گذشته، این کشور باسوتولند نامیده می‌شد و معاهدات بومیان همچنان دارای اهمیت هستند.

دولت محلی در لسوتو باید به‌طور دقیق کنترل شود و وضعیت منطقه‌ای خاصی را حفظ کند. این کشور اعلام کرده است که بریتانیا تعدادی معاهده در این سرزمین به امضا رسانده که به تاریخ وابسته است. بررسی اقتصاد کشور لسوتو اهمیت زیادی دارد و تاریخ به عنوان بخش اصلی آموزش مطرح شده است. دولت در تلاش است تا بهترین اقدامات اقتصادی را در این کشور انجام دهد و تاریخ اقتصادی بومیان به عنوان بخشی از میراث فرهنگی آن شناخته می‌شود. طرح حجاب در کشور لسوتو نیز به دوران‌های تاریخی ارتباط دارد.

خلاصه ای از جغرافیای لسوتو

شهر ماسرو، پایتخت کشور لسوتو، جمعیتی بیش از ۲۰۰ هزار نفر دارد و مساحت کشور لسوتو ۳۰۳۵۵ کیلومتر مربع است. تیاتیاننگ یکی از شهرهای مهم این کشور است و به‌طور کلی کشور لسوتو مسطح و با ارتفاعی بیش از ۱۰۰ متر از سطح دریا واقع شده است. توپوگرافی کشور شامل زمین‌های پست، کوهپایه‌ها، و مناطق کوهستانی و دره‌های رودخانه‌ای است.

زمین‌های پست در لسوتو عمدتاً در مرزهای غربی کشور و با ارتفاع کمتر از ۱۸۰۰ متر واقع شده‌اند. خاک‌های حاصلخیز در این کشور از ویژگی‌های برجسته هستند، در حالی که خاک‌های غیر حاصلخیز از نوع رس و شنزارها هستند. ارتفاعات ۱۸۰۰ تا ۲۰۰۰ متر از سطح دریا نیز به عنوان مناطق کشاورزی مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

مناطق صخره‌ای در لسوتو برای کوهنوردی عالی هستند، اما زندگی مردم را دشوار کرده‌اند. دره رودخانه سنگو، واقع در عمق کوه‌های مالوتی، دارای خاک غنی و ارزشمند است. همچنین، منطقه شرقی لسوتو صخره‌های ناهمواری دارد و از موقعیت طبیعی کوهستانی برخوردار است.

مشاهیر لسوتو

توماس تابانه، نخست‌وزیر پیشین کشور لسوتو، از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵ در این سمت فعالیت کرده است. کشور لسوتو در دوره‌های دموکراسی خود موقعیت علمی و سیاسی وسیعی داشته و تابانه عضو کنگره بوده و همچنین به بررسی احزاب کنوانسیون پرداخته است. او جانشین پاکالیتا بوده و در تاریخ سیاسی کشور نقش مهمی ایفا کرده است.

موسیسیلی، یکی دیگر از سیاستمداران لسوتو، به‌عنوان عضو پارلمان رشد خوبی داشته و در زمینه‌های علمی و ادبی به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته است. اطلاعات شخصی در این کشور به‌واسطه موقعیت ادبی و سیاسی دسته‌بندی شده و رشد اقتصادی نیز برای مردم محقق شده است. قیمت دلار در لسوتو در سال‌های اخیر تغییرات کمتری داشته و وضعیت اقتصادی در سیاست کشور تأثیرگذار بوده است.

کشورها و مناطق وابسته لسوتو

پس از الحاق بریتانیا به منطقه در سال ۱۸۶۸ به عنوان باسوتولند (لسوتو امروزی)، پادشاهی مشوشوئه در سال ۱۸۷۱ به کنترل اداری کیپ کلونی منتقل شد. قبایل سوسو از این تغییر ناراضی بودند و دهه ۱۸۷۰ به‌عنوان دوره افزایش ناآرامی‌ها در منطقه شناخته شد. اوج این ناآرامی‌ها در جنگ اسلحه در سال ۱۸۸۰ بود که با تلاش دولت برای خلع سلاح قبایل آغاز شد.

سوتی‌ها در نبردها موفقیت‌هایی در برابر ارتش لسوتو به دست آوردند، اما همچنان تحت اشغال بودند. مهم‌ترین موفقیت آن‌ها، کمینی در قلابانی در سال ۱۸۸۰ بود که به آتش‌بس ناآرام در سال ۱۸۸۱ منجر شد.

دولت لسوتو پس از خستگی از مسئولیت‌های خود، انگلیس‌ها را ترغیب کرد که باسوتولند را در سال ۱۸۸۴ به عنوان پروتستان برگردانند. پس از تأسیس اتحادیه آفریقای جنوبی در سال ۱۹۱۰، فشارهایی برای جلوگیری از ورود انگلیس به این قلمرو به جمهوری جدید وجود داشت.

لسوتو از نظر اقتصادی ابتدا با صادرات دانه به مناطق معدن در آفریقای جنوبی رونق گرفت، اما به‌طور فزاینده‌ای به نیروی انسانی خود برای تامین نیروی کار در معادن وابسته شد.

در دهه ۱۹۵۰، برای پیش‌بینی خودمختاری داخلی، دو حزب سیاسی با نام‌های حزب کنگره چپ باسوتولند و حزب سنتی باتوتولند تأسیس شدند. حزب BNP در اولین انتخابات منطقه‌ای در سال ۱۹۶۵ و با اختلاف ناچیزی رقبای خود را شکست داد. سال بعد، باسوتولند به عنوان لسوتو مستقل شد و رئیس‌جمهور جاناتان به عنوان نخست‌وزیر و مشوشوئه به عنوان رئیس ایالت منصوب شد.

سال‌های اولیه استقلال با تنش‌های سیاسی همراه بود. در سال ۱۹۶۶، مشوشوئه به دنبال قدرت بیشتر طغیان کرد و توسط رئیس‌جمهور جاناتان در بازداشت خانگی قرار گرفت. وی در دهه‌های بعد به‌طور مکرر دستگیر و یا در تبعید بود. مشوشوئه در سال ۱۹۹۵ بر اثر تصادف رانندگی کشته شد.

رئیس‌جمهور جاناتان در سال ۱۹۷۰ و پس از پیروزی حزب کنگره باسوتولند در انتخابات، قانون اساسی را به حالت تعلیق درآورد و به اقدامات سرکوبگرانه متوسل شد. موضع سیاسی او باعث جلب توجه بین‌المللی شد، اما همچنین موجب بروز پناهندگان سیاسی و واکنش‌های تهاجمی از سوی آفریقای جنوبی گشت.

فرهنگ مردم لسوتو

در فرهنگ کشور لسوتو مردم سعی می‌کنند با هم مهربان باشند. مهربانی باید رنگ و بوی واقعی داشته باشد و این بخشی از اعتقادات مردم کشور لسوتو محسوب می‌شود. جمعیت کشور لسوتو به دو میلیون و 128 هزار نفر می‌رسد آمارها نشان داده است که میانگین سنی در این کشور 2 الی 21 سال بوده و وضعیت امید به زدگی برای بانوان 51 سال ارزیابی شده است و آقایان در این کشور تا 54 سال نیز امید به زندگی دارند. در کشور لسوتو کسی غم به دل خود راه نمی‌دهد در واقع زندگی ناراحت در این کشور معنی ندارد مردم با فقر رفیق هستند و سعی می‌کنند کودکان خود را وابسته به سیاست‌های فرهنگی قوی‌تری دنبال کنند. امید به زندگی در بین مردم بررسی شده است، رویکرد امید به زندگی در بین گروه‌های مختلف بررسی شده است. در این کشور بسیاری از بخش‌ها هستند که پیرو ادیان مسیحی دنبال می‌شود و البته که مردم در کشور لسوتو در صدد هستند زبان رسمی را به صورت واقعی دنبال کنند. فرهنگ رسمی در بین مردم از سوی دولت بررسی شده است. موقعیت فرهنگی برای مردم این کشور قابلیت اصلی و برتری دارد. موقعیت این کشور در صدد است تا شخص بتواند سیاست‌های خود را برای سایر افراد توضیح دهد. در فرهنگ کشور لسوتو در اغلب بخش‌ها مردم دوست دارند با هم رفیق باشند، با هم به گردش بروند و حتی در مدارس خانوادگی تحصیل کنند. اینطور که مشخص است فرهنگ زندگی برای افراد بررسی می‌شود و رویکرد دقیق فرهنگی نیز به شکل جدی‌تری بررسی شده است. در این کشور در صورتی که افراد بتوانند سیاست‌های فرهنگی قوی‌تری داشته باشند در این کشور در بهترین موقعیت فرهنگ زندگی تغییراتی خواهد داشت و افراد می‌توانند این تغییرات را برای خود یک برگ برنده در نظر بگیرند.

پیشرفت در لسوتو

کشور لسوتو بیشتر محصولات وارداتی خود را شامل مصالح ساختمانی، وسایل نقلیه، دارو و محصولات نفتی می‌باشد. واردات از کشورهایی نظیر هنگ کنگ و چین انجام می‌شود و این اقلام عموماً از کیفیت نسبی برخوردارند. سیاست‌های وارداتی در این کشور تحت تأثیر موقعیت منطقه‌ای قرار دارد و نیازمند دسته‌بندی‌های اقتصادی دقیق‌تری است.

بهداشت و درمان در لسوتو به دو بخش مجزا تقسیم می‌شود و دولت در تلاش است تا بیمه‌های خاصی را برای بهبود خدمات درمانی ارائه دهد. همچنین، محصولات آرایشی نیز بخشی از واردات را تشکیل می‌دهند و وضعیت تولیدی بهداشت کشور در حال پیگیری است.

پیشرفت‌های اقتصادی و اجتماعی کشور لسوتو باید به‌صورت واقعی‌تری ارزیابی شوند و عملکرد در این زمینه باید همچنین پذیرفته‌تر باشد. سهم دارو در اقتصاد کشور قابل توجه است و باید به شرایط منطقه‌ای توجه ویژه‌ای صورت گیرد.

قوانین عمومی در لسوتو

در کشور لسوتو وجود نژادهای مختلف منجر به ایجاد قوانین متنوعی شده است. مردمان اروپایی این کشور قوانین راهنمایی و رانندگی را به‌طور سختگیرانه‌ای رعایت می‌کنند و تلاش می‌کنند تا تمامی قوانین را به درستی دنبال کنند. بیش از ۸۰ درصد مردم مسیحی هستند و عقاید بومی و سنتی نیز در بین آنها دیده می‌شود. زبان رسمی کشور سسوتو و انگلیسی است، اما استفاده از زبان انگلیسی محدودتر بوده و مردم برای یادگیری سسوتو نیاز به شرایط مناسبی دارند.

نرخ رشد کشور بر اساس موقعیت منطقه‌ای آن بررسی می‌شود و قوانین متفاوت باید توجه ویژه‌ای به نژادهای هندی داشته باشند. وضعیت سنتی نیز در قوانین زندگی اهمیت دارد و سنت‌های ارزنده باید مورد توجه قرار گیرند. عقاید منطقی افراد نقش مهمی در جامعه ایفا می‌کند.

موقعیت منطقه‌ای لسوتو به‌طور خاص تحت تأثیر سیاست‌های سرشماری و بیمه تأمین اجتماعی قرار دارد. دولت به حمایت از سرمایه‌گذاران در این زمینه پرداخته و شرکت‌های بیمه خصوصی را در لیست حمایت‌های خود قرار داده است. بدین ترتیب، دولت پوشش مناسبی برای این شرکت‌ها در نظر می‌گیرد.