لحظه تحویل سال ۱۴۰۲

آخرین ویرایش در 16 فروردین 1401 ، نویسنده : نازنین نیازی

زمان مطالعه: 6 دقیقه

لحظه تحویل سال 1402 هجری شمسی به ساعت جمهوری اسلامی ایران

ساعت: ۰۰ و ۵۴ دقیقه و ۲۶ ثانیه

روز تحویل سال: روز سه شنبه ۱ فروردین ۱۴۰۲ هجری شمسی

مطابق با ۲۸ شعبان ۱۴۴۴ هجری قمری و ۲۱ مارس ۲۰۲۳ میلادی

لحظه تحویل سال به ساعت جهانی: ۰۵:۲۴:۰۰ بامداد

در آستانه سال جدید، موسسه مهاجرتی GO2TR برای شما موفقیت، سعادت و سربلندی آرزو دارد.

حیوان سال 1401

امسال سال ببره!

ببرها حیواناتی جسور، شجاع، قوی و سرکش هستند که سمبل قدرت و رهبری‌اند!

خصوصیات متولدین سال ببر!

متولدین سال ببر در سال های 1401، 1389، 1377، 1365، 1353، 1341، 1329، 1317، 1305، 1293، 1281 بدنیا آمده اند. 

متولدین سال ببر افرادی صبور، دلیر و طغیانگر هستند. آن‌ها عاشق رهبری و پیشرو بودنند. به ندرت احساس خستگی می‌کنند و در مسیر خود ثابت قدم‌ هستند. متولد سال ببر به دنبال ماجراجویی است. او خود را برتر از دیگران می‌داند و یک فرمانده یا پیشوای شایسته است. متولد سال ببر می‌تواند درون‌گرا و زودرنج باشد اما در عین حال در برابر هیجانات و ریسک‌های زندگی قوی است و از پا در نخواهد آمد.

افراد مشهور متولد سال ببر!

لولا مونتز، ایزادورا دونکن، امیلی برونته و مریلین مونرو ، روبسپیر، بایار و سن فرانسوا ، مولوتوف، هوشی مینه، لویی کارل مارکس، آیزنهاور، بولیوار و ژنرال دوگل ، بتهوون ، مارکوپولو، تیبریوس سزار،‌ چارلز لیندبرگ، سن دومینیک و آلک گینس

مشاغل متناسب متولدین سال ببر!

سرکارگر، فرمانده چتربازان، سردسته تبهکاران، وزیر، رئیس جمهور، گاوباز، راننده مسابقات اتومبیل رانی، بدل کار سینما، رئیس هیات اکتشاف، رهبر نظامی، مرد سیاست، سردسته مزدوران … وهر شغلی که لازمه آن یک فرد توانا و اندیشمند باشد، حتی رئیس قبیله سرخ پوستان!

دعای لحظه تحویل سال

یا مُقلّبَ القلوبِ و الأبصار
ای دگرگون کننده ی قلب ها و چشم ها

یا مُدبِّرَ اللیلِ و النَّهارt
ای گرداننده و تنظیم کننده ی روزها و شبها

یا مُحوِّلَ الحَولِ و الأحوال
ای تغییر دهنده ی حال انسان و طبیعت

حوِّل حالَنا إلى أحسنِ الحال
حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما

اما کمی بیشتر با این آیین کهن ایرانی آشنا بشیم!

آداب و رسوم نوروز باستانی ایران همهسرچشمه‌ای کهن دارند و از نظر گاه دانش مردم‌شناسی بسیار جالب توجه برایمطالعه هستند. ایرانیان عقیده داشتند که سرنوشت انسان و جهان در سالی که درپیش است، در عید نوروز تعیین می‌شود. گفته می‌شد که در این روز زرتشت باخدا گفتگویی پنهانی داشت و در این روز نیکبختی‌ها برای مردمان زمین، تقسیممی‌گردد و از این روست که ایرانیان نوروز را روز امید نامند.

هفت مراسم از آیین نوروز

سبزه گره زدن

ایرانیان باستان، از چند روز به عید مانده سبزه سبز می‌کردند.
آناندانه‌های گندم ، جو ، برنج ، لوبیا ، عدس ، ارزن ، نخود ، کنجد ، باقلا ،کاجیله ، ذرت ، و ماش را به شماره هفت- نماد هفت امشاسپند؟! – یا دوازدهشماره مقدس برج‌ها ؟! در ستون‌هایی از خشت خام سبز کرده و بالیدن هریک ازاین دانه‌ها را به فال نیک می‌گرفتند و بر آن بودند که آن دانه در سال نوموجب برکت و باروری خواهد بود.

خانواده‌ها بطور معمول سه قاب از گندم وجو و ارزن به نماد هومت (= اندیشه نیک) ، هوخت (= گفتار نیک) و هوورشت(کردار نیک) سبز می‌کردند و فروهر نیاکان را موجب بالندگی و رشد آن هامی‌دانستند.

چراغانی نوروز

چراغانی نوروزی از دیگر سنت‌های قدیمی ایرانیان باستان است.
درآنروزگار، اقوام آریایی به هنگام فرا رسیدن نوروز بر در و بام خانه ها وبلندی دژها مشعل روشن کرده ،آتش افروخته و یا آنکه چراغی روشن بر درخانه‌ها آویزان می‌کردند.

خانه تکانی

یکی از مظاهر جشن نوروز، هیجان، آشفتگی ودرهم ریختگی است که باستانیان ریشه نا آرامی را در آرامش و اساس پریشانی رادر سامان یافتگی می‌دانستند خانه تکانی ازجمله آئین‌های نوروزی است کهنشان از درهم ریختگی و هیجان وسپس نظم و نظافت دارد .

براساس این آئین، ایرانیان باستان، باآمدن بهار، تمام خانه خود را برای نظافت زیرورو کرده وحتی گاهی خانه‌ها رارنگ آمیزی می‌کردند و یا دست کم همان اتاقی که هفت سین را درآن می‌چیدند ،سفید می‌کردند.

مردمان آن روزگار، اثاثیه کهنه را به دورمی ریختند و اسبابی نو جایگزین اش می‌نمودند.
شکستن کوزه را که جایگاه آلودگی‌ها و اندوه‌های یک ساله بود واجب می دانستند.
ظرف‌هایمسین را به رویگران می‌سپردند، نقره‌ها را جلا می‌دادند، گوشه و کنار خانهرا از گرد و غبار پاک می‌کردند، فرش و گلیم‌ها را از تیرگی های یک سالهمی‌زدودند.
این آئین همچنان درمیان ایرانیان مرسوم است و همه ساله از سوی مردم اجرا می شود.

مراسم بازگشت مردگان

ایرانیان باستان عقیده داشتند، با آمدننوروز، فروهرها (ریشه کلمه فروردین) یا رواح درگذشتگان به دنیا بازمی گردندو اگرخانه را تمیز و بستگان را شاد ببینند خوشحال شده و برای بازماندگانخود دعا می‌فرستند.
از این رو چند روز به نوروز مانده در خانه مشک و عنبر می‌سوزاندند وشمع و چراغ می‌افروختند.
همچنینخانم‌ها بهترین غذا را می‌پختند و بر گور درگذشتگان خود می‌پاشیدند و یکروز پیش از نوروز را که همان عرفه یا علفه و یا به قولی بی‌بی‌حور مینامیدند، به خانه‌ای که در طول سال درگذشته‌ای داشت به پرسه می‌رفتند و دعامی‌فرستادند ومی گفتند که برای مرده عید گرفته اند.

بخشی از این رسم همچنان در میان ایرانیانمرسوم است، بطورئیکه درآخرین شب جمعه سال، با گلهای بهاری از جمله سنبل بهدیدار اهل قبور و درگذشتگان خود می روند و برای درگذشتگان خود طلب مغفرتمی‌کنند.

حاجی فیروز

آمدن حاجی فیروز یا آتش افروز درروزهایپایانی سال وهمزمان با آغازسال نوشمسی از بازمانده‌های آئین ایرانیانباستان است که نشان از درهم ریختگی نوروز دارد.
دراین ایام افرادی با صورت‌های سیاه برای تمثیل درکوچه و بازار به آمد و رفت می‌پرداختند
و بدین گونه فاصله میان مرگ و زندگی و هست و نیست را درهم می‌ریختند و قانون و نظم یک ساله را محو می‌کردند.

نوروز خوانان و یا حاجی فیروزها، جوانانیهستند که به زبان فارسی ترانه نوروز می‌خوانند و از آمدن نوروز خبر می‌دهندو مژدگانی دریافت می‌کنند.
آنان چنین می‌خواندند: باد بهاران آمده ، نوروز سلطان آمده، مژده دهید ای دوستان، این سال نو باز آمده.
درروستاها و شهرهای مازندران و اردبیل نیز ازنیمه ماه اسفند، گروه‌هاینوروزی خوان راه می‌افتند و در کوچه و خیابان‌ها نوروزیه می‌خوانند.

این رسوم ، کماکان درآئین نوروز امروزه مشاهده می‌شود.

سفره هفت سین

از اصیل‌ترین و جذاب‌ترین پیک نوروزی می‌توان به سفره هفت سین اشاره کرد.
ایرانیانبا فراهم نمودن هفت سین به شماره هفت امشاسپند یا دوازده شماره مقدسبرج‌ها ، اقلامی را در سفره‌ای در خانه‌های خود برای حلول و شکوفایی روزنخست بهار فراهم می‌آورند.

دراین سفره چیزهای از قبیل آب و سبزه نماد(روشنایی و افزونی) آتشدان نماد (پایداری نوروگرما) که بعدها به شمع وچراغ مبدل شد شیر نماد(نوزایی و رستاخیز و تولد دوباره)،
تخم مرغ نماد (نژاد و نطفه) ، آیینه نماد (شفافیت و صفا) گذاشته می‌شد.

همچنین سنجد نماد (دلدادگی و زایشوباروری)، سیب نماد (رازوارگی عشق) انار نماد (تقدس) سکه تازه ضرب نماد(برکت و دارندگی) ماهی نماد (ماه سپری شده اسفند) نارنج نماد (گوی زمین)گلبید مشک گل ویژه ی اسفند نماد ( امشاسپند سپندارمز) از دیگر این اقلام است.

گلاب که بازمانده رسم آبریزان یا آبپاشاناست و نان پخته شده ازهفت حبوب ، خرما ، پنیر، شکر، شاخه‌هایی ازدرخت مقدسانار، بید، زیتون، انجیردردسته های سه،هفت یا دوازده تایی) و کتاب مقدس ازدیگر مواردی بود که درسفره هفت سین گذارده می‌شد.

اکنون ایرانیان از رسوم برجای مانده آندوران، به هفت سین برگرفته از سیر ، سرکه، سماق، سنجد، سمنو و سبزه و سیب وگل‌های خوشبو از قبیل سنبل و سوسن بسنده می‌کنند.

هفت سینی، بعدها با حذف (یای) به صورت هفت سین درآمده است.
هنوز هم در بعضی از روستاهای ایران این سفره را ، سفره هفت سینی می‌گویند.

روز عید

بالاخره روز موعود یا نوروز همزمان با آغاز بهار از راه می‌رسد.
دراین روز در وقت تحویل سال تمام خانواده اقوام ایرانی در کنار یکدیگر جمعشده و گرد هم می‌نشستند و منتظر شلیک توپ و آغاز سال جدید می‌شدند.

سال نویی دگر با قرائت سوره‌ای از قرآن بادعای یا مقلب القلوب و الابصار، یا مدبر اللیل و النهار، یا محول الحول والاحوال ،حول حالنا الی احسن الحال، حلول می‌کند و با شلیک توپ و آتش بازیدر آسمان همگان از حلول سال نو با خبر می‌شدند.

پس از آن بزرگ خانواده از درون قرآن پولی برداشته و به اعضای خانواده هدیه می‌داد و عید را تبریک می‌گفت.
آغاز سال جدید و رسوم برگزاری آن در هر کشوری متفاوت است و به دین، فرهنگ و نژاد آن باز می‌گردد.

این آئین در میان زرتشتیان به گونه‌ایدیگر برگزار می‌شد یعنی پس از تحویل سال، بزرگ خانواده بلند می‌شود و به هریک از افراد خانواده یک قاشق عسل یا شربت و سه دانه شیرینی یا سه دانهمیوه خشک و یا سه سکه که بر روی برگ سبزی است هدیه می‌دهد و چنین است که هردینی رسم‌های خودش را دارد.