پراگ یادگار قرون وسطی
سارا حقگو
بروزرسانی:
انتشار: ۵ سال پیش
پراگ پایتخت اسرار آمیز بوهمیا، شهر کافکا و کوندرا و هرابال، شهر پل ها و قلعه ها، شهر فرهنگ و ادبیات، شهری است که می تواند هر توریستی را شیفته ی پیاده روی در خیابان های سنگ فرش زیبا و کوچه های پر رمز و رازش کند. شهری که هرکسی می تواند با ساعتی گردش و تفکر در میان ساختمان های قرون وسطایی و برج های طلایی آن پلی به گذشته بزند و ساعت ها در تاریخ اسرار آمیز اروپا و اندیشه ی ماجراهایی که هریک از این ساختمان ها شاهدش بوده اند غرق شود.اگر قصد مهاجرت به پراگ را دارید با خواندن این مطلب بر تصمیمتان قاطع تر خواهید بود.
شهر خانه های سرخ
می گویند اگر پراگ را ببینی انگار کل اروپا را دیده ای، نمیدانم آیا تمام زیبایی های اروپا تنها در یک شهر خلاصه می شود یا نه، اما میدانم اگر کل اروپا که هیچ، کل جهان را هم دیده باشید، بدون دیدن پراگ انگار هیچ جایی را ندیده اید. عجیب است که درست در قلب اروپا، جایی احاطه شده با مدرن ترین شهرها و به روزترین تکنولوژی ها، تکه ای از قرون وسطی جا مانده است. هنگام ورود به پراگ اولین چیزی که توجه شما را جلب می کند، بام قرمزی است که بر فراز تمام شهر گسترده شده است. خانه هایی با سقف های سرخ، رودخانه ای شبیه علامت سوال به نام ولتاوا که از میان شهر می گذرد، پل های قدیمی، قلعه های باشکوه و بافت نامنظم شهری که از قرن ها پیش تا کنون به مرور زمان شکل گرفته است، همگی آدم را به اعماق تاریخ فرو می برد. دیدنی ترین و قدیمی ترین بخش پراگ، منطقه یک است که Staré Město یا Old Town نامیده می شود. قدیمی ترین بخش شهر درست پایین رودخانه ولتاوا واقع شده است و پل چارلز که نقطه ی شروع پراگ است، اصلی ترین محل گذر از رود ولتاوا است. محله ی زیبای معروف به شهر کوچک یا Mála strana در انتهای غربی پل قرار دارد. این قسمت زیبا از شهر، پر است از ساختمان های قدیمی به سبک باروک، خیابان های سنگ‌فرش، کافه ها، کوچه ها و رستوران های برِ میدان و باغ های پنهان از شهر. همینطور از جاذبه های توریستی این بخش از شهر می توان به کلیسای سنت نیکلاس، باغ های والنشتاین، موزه فرانتس کافکا و دیوار جان لنون اشاره کرد.در انتهای شرقی پل چارلز، خیابان شلوغ کارلوا و بخش قدیمی شهر قرار دارد که از یک طرف توسط رودخانه و از طرف دیگر با دیوارهای قدیمی شهر محصور شده است.
منطقه ی شهر جدید یا به زبان چکی Nové Mésto که برخلاف نامش در قرن چهاردهم میلادی پدیدار گشته است، بین شرق تا جنوب شرق شهر قدیم واقع شده است و رستوران ها، هتل ها و ساختمان های مدرن شهر در این قسمت قرار گرفته اند.اگر کمی از مرکز شهر پراگ دور شویم و به سمت محله های اطراف و بیرونی آن برویم، ساختمان های جدیدتر و مربوط به قرن نوزده و بیست میلادی را مشاهده خواهیم کرد که کمتر اثری از معماری قرون وسطایی در این منطقه مشهود است. این قسمت از شهر به جای ساختمان های تاریخی غالباً با کافه های دنج ، گالری های هنری، رستوران ها و کلاب های خوب و درجه یک اشباع شده است.
قلعه ی پراگ (Pražsky hrad)
هر مسافری که به پراگ پا می گذارد اولین مقصدش، خواستگاه داستان های کافکا یعنی قلعه ی پراگ است. مجموعه ای از کلیساها، کاخ ها و باغ هایی که یادگار ادوار مختلف تاریخند، با کسب رکورد بزرگترین قلعه ی تاریخی جهان در گینس، قلعه ی پراگ را تشکیل داده اند. این قلعه که در طول تاریخ، اقامتگاه ساحلی پادشاهان چک بوده است، قدمتش به قرن نهم میلادی می رسد و پس از بارها بازسازی، در قرن چهاردهم توسط چارلز چهارم به سبک گوتیک بازسازی شد و کلیسایی به همین سبک میان آن ساخته شد که احداثش 6 قرن طول کشید. سپس به دلیل سوختن بخش هایی از قلعه در آتش سوزی سال 1541 میلادی، ساختمان هایی به سبک رنسانس به مجموعه اضافه شد. پارک بزرگ این مجموعه که چشم اندازی به ساحل شرقی رودخانه دارد هم بسیار جذاب و دیدنیست و همچنین کلیسای جامع سنت ویتوس با معماری عالی سبک گوتیکش آرامگاه بسیاری از شاهان و امپراطوران رومی است.
پل چارلز (Karlův most)
ساخت این پل که چارلز چهارم دستور ساخت آن را داده بود، از سال 1367 میلادی تا اوایل قرن پانزدهم طول کشید. در گذشته، این پل به پل سنگی مشهور بود اما از سال 1870 به افتخار چارلز چهارم پل چارلز نامیده شد. پل چارلز از گذشته تا کنون شاهد حوادث بسیاری از جمله به نمایش گذاشتن سرهای بریده ی 28 تن از خاندان هابسبورگ در سال 1621 و جنگ با سوئدی ها در سال 1648 بوده است. در سال های 1748، 1845، 1890 و 2002 هم چندین سیل کوچک و بزرگ خساراتی را برای پل در پی داشت که منجر به بازسازی آن شد. این پل زیبا که با مجسمه های سبک باروک تزئین شده است، با بیش از 620 متر طول، 10 متر عرض و کف سنگ فرش شده، پیاده رویی زیبا است که سه منطقه ی شهر قدیم، شهر کوچک و محله قلعه را به هم متصل می کند.
تالار شهرداری (Obecni dům)
بدون شک زیباترین ساختمان پراگ، ساختمان شهرداری پراگ، با طراحی داخلی بی نظیر به سبک هنر نو و سردر تخم مرغی شکلش است که طی سال های 1906 تا 1912 میلادی احداث شد. بنا کردن این ساختمان دنباله روی یک هدف مهم بود که این هدف چیزی نبود جز مقابله با سبک مسلط معماری آلمانی و احیای ملی گرایی در معماری خاص چک. این ساختمان از یک سالن موسیقی و اپرا در طبقه بالا، سالن Smetana که بزرگترین سالن کنسرت موسیقی پراگ و محل برگزاری جشن موسیقی بهار است و سالن Lord Mayor که توسط استاد معروف هنر آلفونس موچ بازسازی و دیزاین شده، تشکیل شده است.
ساعت نجومی (Pražský orloj)
یکی از پر طرفدار ترین جاذبه های توریستی پراگ، ساعت نجومی نصب شده در بالای برج ساختمان شهرداری است. این ساعت علاوه بر نشان دادن زمان، اطلاعات نجومی مثل دایرة البروج خورشید، اندازه و موقعیت ماه را هم نشان می دهد. ساعت مکانیکی و صفحه ی نجومی آن قدیمی ترین قسمت این ساعت است که سال 1410 نصب شده است. در سال 1490، صفحه ی سال نما با تزئینی از مجسمه های گوتیک بالای آن نصب شد. 4 مجسمه ی نصب شده در اطراف ساعت، نماد 4 ویژگی ناپسندند که از چپ به راست اولی غرور، دومی خساست، سومی مرگ و چهارمی خوش گذرانی را نشان می دهد.
تپه پترین(Petřín)
یکی از بزرگترین فضاهای سبز پراگ، تپه و پارک پترین است. این پارک وسیع در ارتفاع 130 متری از ساحل رود ولتاوا قرار دارد و بهترین محل برای لذت بردن از هوای خنک، مناظر و پیاده رویی دل‌انگیز است. در این قسمت از شهر هم برجی به سبک برج ایفل اما در اندازه ی کوچک‌تر وجود دارد که در پایین آن، یک هزارتوی شگفت انگیز از آیینه ساخته شده که محلی فوق‌العاده برای تفریح و سرگرم شدن است. همچنین بالا رفتن از این برج 60 متری و تماشای منظره ی زیبای شب پراگ، با وجود ۲۹۹ پله اش خالی از لطف نیست. Hunger Wall یا دیوار قحطی نیز یکی دیگر از جاذبه های این پارک است که به فرمان چارلز چهارم، برای دفاع از شهر در مقابل هجوم دشمنان بنا شده است. اگرچه افسانه هایی هم وجود دارد که می گوید چارلز چهارم این دیوار را به منظور جلوگیری از ورود قحطی و گرسنگی به شهر ساخته است.
پرسش و پاسخ