بورکینا فاسو

بورکینا فاسو که نام قبلی ان ولتای بالا بود، کشوری در آفریقای غربی است. این کشور، محصور در خشکی، در جنوب صحرای ساهارا واقع شده است. مساحت این کشور، ۲۷۰,۷۲۴ کیلومتر مربع است و پایتخت آن، شهر اوگادوگو است. واحد پول رسمی این کشور، فرانک سی‌اف‌ای آفریقای غربی (XOF) است. بالاترین نرخ مالیات بر درآمد شخصی در بورکینافاسو، ۲۷.۵ درصد و بالاترین نرخ مالیات شرکت‌ها ۲۸ درصد است. مالیات‌های دیگر شامل مالیات بر ارزش افزوده است. بار مالیاتی کلی برابر با ۱۸.۱ درصد از کل درآمد داخلی است. مخارج دولت در طول سه سال گذشته ۲۷.۷ درصد از تولید کشور (تولید ناخالص داخلی) و کسری بودجه به طور متوسط ​​۵.۴ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل داده است.

بورکینا فاسو در منطقه ساحل، اکولوژیک در آفریقا بین صحرا به شمال و ساوانای سودانی به جنوب واقع شده است. با داشتن آب و هوای نیمه خشک، در عرض جغرافیایی جنوب مرکزی آفریقای شمالی، بین اقیانوس اطلس و دریای سرخ امتداد دارد. پیش بینی می‌شود میانگین دما در بورکینا فاسو تا سال ۲۰۵۱، ۷ درصد افزایش یابد و میانگین بارندگی سالانه ۷.۳ درصد در طول این مدت مشابه کاهش یابد. اگر قصد سفر به بورکینا فاسو را دارید، می‎‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر، همین الان با کارشناسان با سابقه موسسه مهاجرتی GO2TR تماس گرفته و مشاوره اولیه رایگان دریافت کنید. همچنین شما با رزرو وقت مشاوره مهاجرتی، می‌توانید شرایط خود را به طور تخصصی ارزیابی کنید.

اقتصاد و منابع مالی و درآمدی بورکینافاسو

اقتصاد بورکینا فاسو عمدتاً مبتنی بر کشاورزی است و این بخش، تقریباً ۳۰ درصد تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد. با این حال، این کشور، چهارمین تولید کننده بزرگ طلا در آفریقا است. در سال‌های اخیر، این کشور رشد اقتصادی شدیدی را تجربه کرده است که ناشی از تولید طلا و پنبه است. در سال ۲۰۱۹، اقتصاد بورکینا فاسو علی رغم تهدیدات امنیتی، مقاومت نشان داده است.

براساس صندوق بین‌المللی پول، این کشور ۶.۸ درصد رشد تولید ناخالص داخلی خود را در سال ۲۰۱۸ به ثبت رساند، عمدتا توسط خدمات و بخش‌های معدن و همچنین صادرات رانده می‌شود، در حالی که در سال ۲۰۲۴ تولید ناخالص داخلی ۴.۱ درصد رشد داشته است.

بر اساس گزارش بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی بورکینافاسو در سال ۲۰۲۳، به میزان ۳.۲ درصد رشد کرد که از ۱.۵ درصد در سال ۲۰۲۲ بیشتر است. این امر ناشی از بخش خدمات و خصوصی است که ۴۸ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد. تورم در سال ۲۰۲۳، به ۰.۷ درصد کاهش یافت که از بالاترین رکورد ۱۴.۱ درصد در سال ۲۰۲۲ پایین آمد. این به دلیل کاهش قیمت محصولات محلی، به ویژه برای غلات، آرد، و سبزیجات تازه بود. نرخ تورم کنونی این کشور در آگوست ۲۰۲۴، ۵.۷ درصد گزارش شده است.

بورکینا فاسو با مالی و ساحل عاج به منظور راه‌اندازی مناطق ویژه اقتصادی در مناطق Sikasso، Bobo-Dioulasso و Korhogo همکاری کردند. این کشور در معرض خطرات عمده داخلی و خارجی است. از نظر خارجی، این کشور در برابر نوسانات قیمت واردات نفت و همچنین قیمت طلا و پنبه آسیب‌پذیر است. در نظر گرفته می‌شود که بورکینا فاسو خطر بالای بدهی بیش از حد دارد، زیرا این امر به کمک‌های خارجی بسیار وابسته است.

• بیشتر بخوانید: تحصیل در اریتره

رنکینگ جهانی در کلیه زمینه های بورکینافاسو

حمایت از مالکیت خصوصی ضعیف است. از زمان تصویب قانون اصلاح تصرف زمین در سال ۲۰۰۹، دولت در تلاش برای صدور عناوین به رسمیت شناختن حقوق مالکیت زمین است. قوه قضاییه به طور رسمی مستقل است، اما از لحاظ تاریخی تحت تأثیر اجرایی و فساد قرار گرفته است. فساد به ویژه در نیروی پلیس بسیار گسترده است. قوانین و ارگان‌های ضد فساد عموما ناکارآمد هستند.

بالاترین نرخ مالیات بر درآمد شخصی ۲۷.۵ درصد و بالاترین نرخ مالیات شرکت‌ها ۲۸ درصد است. مالیات‌های دیگر شامل مالیات بر ارزش افزوده است. بار مالیاتی کلی برابر با ۱۸.۱ درصد از کل درآمد داخلی است. مخارج دولت در طول سه سال گذشته ۲۷.۷ درصد از تولید کشور (تولید ناخالص داخلی) و کسری بودجه به طور متوسط ​​۵.۴ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل داده است. بدهی عمومی معادل ۴۳.۰ درصد از تولید ناخالص داخلی است.

بورکینا فاسو در سال ۲۰۱۸ برخی از حمایت‌ها را برای سرمایه‌گذاران اقلیت بهبود بخشید، اما این حمایت‌ها همچنان در مورد بسیاری از کشورها در رده‌بندی بانک جهانی عقب مانده است.

اجرای قراردادها آسان‌تر شده است. بازار کار باستانی تا حدود زیادی در تولید دو کالا است: پنبه و طلا، با وجود در دسترس بودن یارانه‌های گران قیمت دولتی برای حشره‌کش‌ها، کودها و تأسیسات آبیاری، تولید پنبه به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

ارزش کل صادرات و واردات کالا و خدمات معادل ۶۳.۶ درصد از تولید ناخالص داخلی است. متوسط ​​نرخ تعرفه اعمال شده ۹.۱ درصد است، همراه با چارچوب نظارتی غیرقابل شفاف، لایه‌هایی از موانع غیرتعریف همچنان به تضعیف مزایای تجارت آزاد می‌پردازند.

نوع حکومت و ساختار سیاسی بورکینافاسو

رئیس جمهور بورکینا فاسو، رئیس دولت است.  قدرت اجرایی توسط رئیس جمهور و دولت اعمال می‌­شود. قدرت قانون­گذاری هم به دولت و هم در مجلس واگذار شده است. حزب تحت سلطه کنگره برای دموکراسی و پیشرفت (CDP) بوده است. از آن زمان تاکنون، CDP نفوذ خود را از دست داده است. قوه قضائیه مستقل از مجریه و مقننه است.

در سال ۱۹۹۰، جبهه مردمی اولین کنگره ملی خود را برگزار کرد، که کمیته‌ای را برای تهیه یک قانون اساسی ملی تشکیل داد. این قانون اساسی با رفراندوم در سال ۱۹۹۱ تصویب شد. در سال ۱۹۹۲، Blaise Compaoré به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد و پس از تحریم مخالفان، انتخابات به دلیل امتناع کمپوره از پیوستن به خواسته‌های مخالفان مانند کنفرانس ملی حاکم برای تعیین شرایط، بدون ریاست جمهوری انتخاب شد.

مخالفان در انتخابات قانون­‌گذاری سال بعد شرکت کردند، که در آن ODP / MT اکثریت کرسی­‌های مورد نظر را بدست آورد. دولت جمهوری چهارم شامل یک ریاست جمهوری قوی، نخست وزیر، شورای وزیران به ریاست رئیس جمهور، مجلس ملی و دستگاه قضایی است. قوه مقننه و دادگستری مستقل هستند، اما مستعد نفوذ خارجی هستند.

در سال ۱۹۹۵، بورکینا از زمان به دست آوردن استقلال، نخستین انتخابات شهرداری چند حزبی خود را برگزار کرد. ODP / MT رئیس جمهور بیش از ۱۱۰۰ از حدود ۱.۷۰۰ کرسی شورای مشاور را به دست‌آورد. در فوریه ۱۹۹۶، حاکم ODP / MT با چندین حزب مخالف کوچک برای تشکیل کنگره دموکراسی و پیشرفت (CDP) ادغام شد. این امر به طور موثر با بسیاری از مخالفت‌های مناسب با کامپور همراه بود. احزاب مخالف باقیمانده در آماده‌سازی برای انتخابات قانون‌گذاری ۱۹۹۷ و انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۹۸ مجدداً جمع شدند. انتخابات قانون‌گذاری سال ۱۹۹۷، که ناظران بین‌المللی به طور قابل توجهی آزاد، عادلانه و شفاف اعلام کردند، منجر به اکثریت بزرگ حزب دموکراتیک کریستال از ۱۰۱ تا ۱۱۱ کرسی شد.

پایتخت و شهرهای بزرگ بورکینافاسو

اواگادوگو پایتخت بورکینا فاسو و مرکز اداری، ارتباطی، فرهنگی و اقتصادی ملت است. این شهر همچنین بزرگ‌ترین شهر کشور است و بیش از ۲ میلیون نفر جمعیت دارد. نام این شهر اغلب به اوگا کوتاه می‌شود، به ساکنان آن، اواگالایی گفته می‌شود. اواگادوگو شهری با درختان بزرگ و ساختمان‌های عمومی مدرن است، که دارای محله‌های مسکونی سنتی است. این بازار، یک مرکز صنایع دستی، موزه ملی و دانشگاه اواگادوگو (۱۹۶۹) دارد. از طریق راه آهن به بندر اقیانوس اطلس Abidjan، ساحل عاج، وصل شده و دارای فرودگاه بین‌المللی است. محصولات عمده شامل منسوجات، نوشیدنی‌های گازدار، کبریت‌ها و کفش است.

بورکینا فاسو یکی از امن ترین کشورها در غرب آفریقا است. با این حال ، از دزد در شهر بزرگ آگاه باشید. از دیگر شهرهای بورکینافاسو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• Bobo-Dioulasso شهری در بورکینا فاسو با جمعیتی در حدود ۵۳۷.۷۲۸ نفر است. بعد از اوگادوگو، پایتخت بورکینا فاسو، دومین شهر بزرگ کشور است.
• Ouahigouya شهری نسبتاً قابل توجه در شمال بورکینا فاسو است. این مرکز استان یاتنگا است. این شهر همچنین بزرگ‌ترین شهر در منطقه Nord است، این سومین شهر بزرگ کشور با جمعیت ۱۲۲,۶۷۷ نفر است.

جمعیت ایرانی و شرکت های ایرانی در بورکینافاسو

این لیست شامل شرکت‌های قابل توجه با دفتر مرکزی مستقر در کشور است. بورکینا فاسو که با نام کوتاه بورکینا نیز شناخته می‌شود، یک کشور محاصره شده در غرب آفریقا در حدود ۲۷۴.۲۰۰ کیلومتر مربع (۱۰۵.۹۰۰ مایل مربع) در ابعاد است.

بورکینا فاسو بخشی از اتحادیه پولی و اقتصادی آفریقای غربی (UMEOA) است و بدین ترتیب CFA Franc را تصویب کرده است، که توسط بانک مرکزی کشورهای آفریقای غربی (BCEAO)، واقع در داکار، سنگال صادر می‌شود. استخراج مس، آهن، منگنز، طلا، کاسیریت، سنگ قلع و فسفات وجود دارد. در جدول زیر می‌توانید وضعیت شرکت‌های ثبت شده در بورکینا فاسو را مشاهده کنید.

نام	صنعت	بخش	مرکز فرماندهی	تأسیس شد	یادداشت
بورکینا ایر	خدمات مصرف کننده	هواپیمایی	اواگادوگو	۱۹۶۷	هواپیمایی ملی
هواپیمایی بورکینا	خدمات مصرف کننده	هواپیمایی	اواگادوگو	۲۰۰۳	خطوط هوایی قطع شده
Faso Airways	خدمات مصرف کننده	هواپیمایی	اواگادوگو	۲۰۰۰	شرکت هواپیمایی
ناگانگاني	خدمات مصرف کننده	هواپیمایی	اواگادوگو	۱۹۸۴	خطوط هوایی دولت قطع شده است
محصولات سائلیس	خدمات مصرف کننده	پخش و سرگرمی	اواگادوگو	۱۹۹۲	فیلم و تلویزیون
شرکت ملی برق برکینا فاسو	خدمات رفاهی	برق معمولی	اواگادوگو	۱۹۹۵	ابزار برقی
SONAPOST	صنعتی	خدمات حمل ونقل	اواگادوگو	۱۹۸۷	خدمات پستی
توویو	کالاهای مصرفی	لباس و لوازم جانبی	اواگادوگو	۱۹۹۴	لباس و تجهیزات ورزشی

عجایب بورکینافاسو

کشور بورکینا فاسو، به عنوان یک کشور آفریقایی دارای عجایب زیادی است. برخی از این عجایب عبارتند از:

• Nazinga Reserve: از بزرگ‌ترین جمعیت فیل‌ها در غرب آفریقا محافظت می‌کند. این بهترین مکان برای نزدیک شدن به گونه‌های حیات وحش است. این منطقه یکی از مناطق زیبای طبیعی کشور است و با پایتخت اواگادوگو فاصله زیادی ندارد.
• پارک ملی W: W National Park یک پارک فرامرزی است که با نیجر و بنین به اشتراک گذاشته شده است. مهم‌ترین بخش‌های آن در جنوب غربی نیجر است، اما مناطق داخل بورکینا فاسو دارای مناطق شکار، پارک‌ها و ذخایر شگفت‌انگیزی هستند. پستانداران بزرگ (جدا از فیل‌ها) در جنگل کمین می‌کنند و پرندگان مهاجر در طول سال پرواز می‌کنند.
• سازندهای سنگ سندو: قله‌های سندو واقع در منطقه بانفورا، سازه‌های سنگی هستند که دیدن آن‌ها شگفت‌آور است. آن‌ها به همراه آبشارهای نفس‌گیر Karfiguela و دریاچه Tengrela یکی از اصلی‌ترین جاذبه‌های این بخش از کشور هستند.
• تمساح Sabou: توسط افراد محلی به عنوان موجودات مقدس در نظر گرفته می‌شود، که به گردشگران و بازدید کنندگان در سفر به بورکینا فاسو این امکان را می‌دهند تا بی‌عیب و نقصی بر پشت خود بنشینند تا عکس بگیرند.
• خرابه ­های لوروپنی: قدمت خرابه‌های لوروپنی به ۱۰۰۰ سال پیش بر می‌گردد. این منطقه با فاصله حدود ۳۶.۵۱۵ فوت مربع در منطقه‌ای در نزدیکی مرزهای توگو، غنا و ساحل عاج، یک نمونه خوب و مرتب از یک شهرک مستحکم برای تجارت طلا است. محوطه‌های سنگی از زیباترین مناظر منطقه است.

خلاصه تاریخ بورکینافاسو

بورکینا فاسو یک کشور کوچک، فقیر و بدون محاصره در غرب آفریقا است. این کشور از شرق به نیجر محدود شده است، از مالی در شمال و غرب به بنین، توگو، غنا و ساحل عاج در جنوب. بورکینا فاسو، که قبلاً با عنوان ولو والا شناخته می‌شد، از زمان ۱۸۹۶ تا سال ۱۹۶۰ بخشی از آفریقای غربی بود.

اولین افرادی که در این منطقه ساکن شده‌اند، قوم موسی در قرن یازدهم و سیزدهم هستند. آن‌ها پادشاهی‌های قدرتمندی مانند اوگادوگو، تنکودگو و یاتنگا را تأسیس کردند. این پادشاهی‌ها مراکز تجارت فرامرزی بودند. این پادشاهی‌ها توانستند در برابر فتح امپراتوری‌های مالی و سونگای مقاومت کنند. بعداً در سال ۱۸۹۰، توسط فرانسویانی که مرزها را بازنویسی می‌کردند، طبق این مرزهای فعلی، استعمار شد.

وال ولو در سال ۱۹۶۰ مستقل شد. در سال ۱۹۸۴، این کشور نام خود را به بورکینا فاسو تغییر داد. به این دلیل بورکینا فاسو یک کشور فقیر است، نتوانسته است نیازهای جمعیت خود را تأمین کند. این امر منجر به کودتای بیشمار و مهاجرت جوانان به کشورهای مرفه‌تر مانند غنا، ساحل عاج و نیجریه شده است.

خلاصه ای از جغرافیای بورکینافاسو

بورکینا فاسو در یک فلات گسترده واقع شده است، که کمی به سمت جنوب متمایل است. لایه سنگی جانبی (قرمز، شسته شده، دارای آهن) که سنگ‌های کریستالی زیرین را پوشانده است، توسط ۳ رودخانه اصلی کشور عمیقاً برهم خورده است (موهون)، ولت سرخ (وWhite Volta (Nakambé) که همه آن‌ها در غنا به سمت جنوب برای شکل‌گیری همگرا می‌شوند.

ولتا رودخانه اوتی، یکی دیگر از شاخه‌های ولتا در جنوب شرقی بورکینا فاسو است. تغییرات فصلی بزرگ در جریان رودخانه‌ها رخ می‌دهد و برخی رودخانه‌ها در طول فصل خشک تبدیل به بسترهای خشک می‌شوند. در جنوب غربی فلات ماسه سنگی وجود دارد که با آن‌ها هم‌مرز است. Banfora Escarpment که حدوداً ۵۰۰ فوت (۱۵۰ متر) ارتفاع دارد و با جنوب شرقی روبرو است. بخش اعظم خاک کشور نابارور است.

بخش شمالی این کشور از ساوانا تشکیل شده است و دارای درختچه‌های باریک و درختان محکم است که در فصل بارندگی شکوفا می‌شوند. در جنوب، بوته‌های خاردار جای خود را به جنگل‌های پراکنده می‌دهند که در کنار رودخانه‌های چندساله متراکم‌تر می‌شوند.

زندگی حیوانات شامل گاومیش، آنتلوپ، شیرها، هیپوپوتاموس، فیل‌ها، تمساح‌ها و میمون‌ها است. زندگی پرندگان و حشرات غنی و متنوع است و گونه‌های زیادی از ماهی‌ها در رودخانه‌ها وجود دارد. پارک‌های ملی بورکینا فاسو شامل پو در جنوب مرکز کشور، آرلی در جنوب شرقی و «W» در شرق، مرز با بنین و نیجر است.

بورکینا فاسو در منطقه ساحل، اکولوژیک و بیوگرافی در آفریقا بین صحرا به شمال و ساوانای سودانی به جنوب واقع شده است. با داشتن آب و هوای نیمه خشک، در عرض جغرافیایی جنوب مرکزی آفریقای شمالی بین اقیانوس اطلس و دریای سرخ امتداد دارد. پیش‌بینی می‌شود میانگین دما در بورکینا فاسو تا سال (۲۰۵۰)، ۱.۷ درصد افزایش یابد و میانگین بارندگی سالانه ۷.۳ درصد در مدت مشابه کاهش یابد.

مشاهیر علمی، ادبی و سیاسی و هنری بورکینافاسو

از مشاهیر و افراد مشهور کشور بورکینافاسو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• توماس سانکارا از سال‌های ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۷ کاپیتان نظامی بورکینا بود. وی به عنوان چهره کاریزماتیک و نمادین انقلاب یاد می‌شود، معمولاً از او به عنوان «گو گوارا آفریقا» یاد می‌شود. وی بلافاصله بلندپروازانه‌ترین برنامه برای تحولات اجتماعی و اقتصادی که تاکنون در قاره آفریقا انجام شده را اجرا کرد. سیاست‌های خارجی وی متمرکز بر ضد امپریالیسم بود که دولت وی از تمام کمک‌های خارجی گریخت و به دنبال کاهش بدهی‌های اضطراب‌آور بود. ملی کردن کل دارایی‌های زمین و جلوگیری از قدرت و نفوذ صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی، سیاست‌های داخلی وی، بر جلوگیری از قحطی ناشی از خودکفایی و اصلاحات ارضی کشاورزی، اولویت‌بندی آموزش با برنامه سواد آموزی در سطح کشور و ارتقاء سلامت عمومی با واکسیناسیون ۲.۵ میلیون کودک در برابر مننژیت، تب زرد و سرخک متمرکز شده است.
• جاناتان پیتروپا فوتبالیست Burkinabé است. او به عنوان وینگر برای باشگاه فرانسوی Stade Rennais بازی می‌کند، که در تابستان سال ۲۰۱۱ از هامبورگ SV پیوست. در سطح بین‌المللی او برای بورکینا فاسو بازی می‌کند، او اولین بازی خود را در سال ۲۰۰۶ انجام داد. از آن زمان تاکنون وی در مسابقات ۲۰۱۰.۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ جام ملت‌های آفریقا بازی کرده است.
• آلن تراوره که معمولاً به عنوان آلین تراوره شناخته می‌شود، یک فوتبالیست Burkinabé است که به طور عمده به عنوان مهاجم برای FC Lorient و تیم ملی Burkina Faso بازی می‌کند. پیش از اینکه به عنوان یک جوان ۱۷ساله به فرانسه برود، تراوره فعالیت خود را با تیم محلی Planète Champion آغاز کرد.
• چارلز کابورو فوتبالیست اهل بورکینا فاسو است که در لیگ برتر روسیه برای کوبا کراسنودار بازی می­کند.
• Bakary Koné فوتبالیست Burkinabé است که به عنوان مدافع باشگاه فرانسوی Lyon بازی می­کند.

کشورها و مناطق وابسته بورکینافاسو

در سال ۱۹۱۹، استان‌های خاصی از ساحل عاج در فدراسیون غربی فرانسه آفریقای غربی به ولت‌والا فرانسه متحد شدند. در سال ۱۹۳۲، مستعمره جدید به دلایل اقتصادی تقسیم شد. در سال ۱۹۳۷ بعنوان یک بخش اداری به نام ساحل فوقانی بازسازی شد.

پس از جنگ جهانی دوم، موسوی‌ها برای وضعیت سرزمینی جداگانه بر فرانسوی‌ها فشار آوردند. تجدید نظر در سازمان سرزمین‌های فرانسوی با تصویب قانون اساسی (لوی کادر) از ۲۳ ژوئیه سال ۱۹۵۶ آغاز شد. این عمل با اقدامات سازماندهی مجدد در پارلمان فرانسه در اوایل سال ۱۹۵۷ به تصویب رسید که میزان زیادی از خود را تضمین می‌کرد. دولت برای سرزمین‌های فردی ولت‌والا در ۱۱ دسامبر سال ۱۹۵۸ به یک جمهوری مستقل در جامعه فرانسه بدل شد. در ۱۱ ژوئیه ۱۹۶۰ فرانسه موافقت کرد که ولت والایی کاملاً مستقل شود.

فرهنگ مردم بورکینافاسو

دو عنصر اصلی فرهنگ در بورکینا فاسو شامل ماسک‌های بومی و رقص آن است. ماسک مورد استفاده در این منطقه از غرب ساحل برای ساخته مراسم از قربانی به خدایان و ارواح حیوانات در روستاها است. از طرف دیگر، رقص بومی برای نشان دادن میل روستاییان به نعمت توسط ارواح به کار گرفته می‌شود.

تئاتر بورکینا فاسو عملکرد سنتی Burkinabé را با تأثیرات استعماری و تلاش‌های پس از استعمار برای آموزش مردم روستایی برای تولید یک تئاتر ملی خاص ترکیب می‌کند. مراسم آداب و رسوم سنتی بسیاری از اقوام در بورکینا فاسو مدت هاست که درگیر رقص با ماسک هستند.

علاوه بر چندین میراث هنری غنی سنتی در بین اقشار مختلف، یک جامعه هنرمند بزرگ نیز در بورکینا فاسو به ویژه در اواگادوگو وجود دارد. بیشتر صنایع دستی تولید شده برای صنعت توریست رو به رشد است. Tigoung Nonma توسط گروهی از صنعتگران معلول تأسیس شد و صنایع دستی را برای تأمین درآمد پایدار برای صنعتگران معلول در بورکینا فاسو به فروش رساند.

در حقیقت، بورکینا علی رغم فقر شدید، از تنوع فرهنگی، زبانی، قومی و زیستی برخوردار است. اگرچه فرانسوی زبان رسمی بورکینا فاسو است، اما حدود ۷۰ زبان در آنجا صحبت می‌شود که ۶۶ زبان آن بومی است. هر زبان فرهنگ، اسطوره‌های خلقت، حرکات رقص و مناسک آغازین خود را دارد. تاریخ شفاهی بورکینا به هر نسل سپرده شده است. در هر گروه قومی احساس غرور فرهنگی وجود دارد و در بین گروه‌های خاص رابطه‌ای رقابتی وجود دارد.

پیشرفت در بورکینافاسو

بخش صنعت تحت سلطه شرکت‌های دولتی است و ۳۳ درصد از کل نیروی کار کشور را شامل می‌شود. طلا حدود سه چهارم از کل درآمدهای صادراتی کشور را تشکیل می‌دهد، بنابراین بورکینا فاسو واقعاً نسبت به نوسانات قیمت این کالا حساس است.

بخش خدمات ۴۳.۶ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل داده و ۳۸ درصد از کل نیروی کار را استخدام کرده است. ۳۰ درصد از این مشاغل در سیستم مالی ایجاد شده‌اند. بخش بانکی – که بسیار متراکم است و سه بانک بزرگ تقریباً ۶۰ درصد از دارایی‌های بخش مالی را در اختیار دارند، یکی از ارکان اقتصاد است.

مستعمره سابق فرانسه، بورکینا فاسو یکی از فقیرترین کشورها در جهان است. پس از اعتراضات مردمی، رئیس جمهور بلیز کامپوروره در سال ۲۰۱۴ رئیس جمهور را وادار کرد، روچ مارک کریستین کابوره از جنبش مردم برای پیشرفت به عنوان رئیس جمهور در سال ۲۰۱۵ به مدت ۵ سال انتخاب شد.

در ژانویه ۲۰۱۹، نخست وزیر کشور و کل کابینه آن استعفا دادند. حدود ۹۰ درصد از جمعیت مشغول کشاورزی هستند و پنبه محصول اصلی است. میزان سوادآموزی بسیار پایین‌تر از میانگین منطقه‌ای است. سایر چالش‌ها عبارتند از ناامنی سیاسی در همسایه مالی، تأمین انرژی غیرقابل اعتماد و پیوندهای حمل و نقل نامناسب.

قوانین عمومی در بورکینافاسو

برخی از قوانین عمومی و آمار مربوط به کشور بورکینا فاسو عبارتند از:

• ۵۲ درصد دختران قبل از ۱۸ سالگی ازدواج کرده‌اند. ۱۰ درصد قبل از ۱۵ سالگی، ۲۹ درصد از کودکان سن مدرسه، آموزش ابتدایی را دریافت می‌کنند.

• میزان سوادآموزی یکی از پایین­ترین نرخ­های جهان با ۳۶ درصد است.
• ۳۶ درصد از مردم سواد دارند.
• ۱ درصد دختران دبیرستان فارغ‌التحصیل هستند.
• ۵۰ درصد به آب تمیز دسترسی دارند.
• در طی ۴۵ سال گذشته میزان دسترسی آب سالانه کاهش یافته است.
• پوشش بهداشتی در سراسر کشور ۲۰٪ است. ۳٪ در مناطق روستایی
• بیش از ۵۰٪ مرگ و میر نوزادان به دلیل آب کثیف است.
• از نظر سلامتی مادران، بدترین رتبه در این کشور را دارد.
• بیش از ۲۹ درصد از کودکان زیر ۵ سال از نوعی سوء تغذیه به نام stunting رنج می‌برند.
• از کل مرگ و میر مالاریا در جهان در سال ۲۰۱۷، شش درصد در این کشور محصور ۱۹ میلیون نفر رخ داده است. این کشور در رده سوم مرگ و میر ناشی از بیماری مالاریا، پشت سر کشورهای بسیار بزرگ‌تر، پرجمعیت‌تر مانند نیجریه و جمهوری دموکراتیک کنگو قرار دارد.

منبع

• worldometers

سوالات متداول