search-btn
مشــاوره اولیه رایگان: ۰۲۱ ۴۳۰۰۰ ۰۲۱
رزرو مشاوره تخصصی
صفحه اصلی خبر و مقاله اتحادیه کشورهای مستقل یا همسود (CIS)

اتحادیه کشورهای مستقل یا همسود (CIS)

Author Avatar خاطره محمدی

بروزرسانی:

انتشار: ۵ سال پیش

اتحادیه کشورهای مستقل یا همسود (CIS) که در سال ۱۹۹۱ توسط روسیه و ۱۱ جمهوری دیگر که درگذشته بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بودند تشکیل شد. برای مهاجرت به هر کدام از کشورهای اتحادیه کشورهای مستقل بهتر است از قبل اطلاعات لازم را به‌دست آورید. موسسه مهاجرتی GO2TR در تمامی مراحل مهاجرت همراه شما خواهند بود. جهت کسب اطلاعات بیشتر با کارشناس‌های مهاجرتی ما در ارتباط باشید.

درباره اتحادیه کشورهای مستقل یا همسود

درباره اتحادیه کشورهای مستقل یا همسود

منشأ اتحادیه کشورهای مستقل (CIS) در ۸ دسامبر ۱۹۹۱ آغاز شد، هنگامی‌که رهبران منتخب روسیه، اوکراین و بلاروس توافق‌نامه‌ی تشکیل یک انجمن جدید برای جایگزینی اتحادیه فروپاشیده جمهوری‌های سوسیالیستی اتحاد جماهیر شوروی را امضا کردند. متعاقباً جمهوری‌های آسیای میانه قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان، جمهوری‌های خاورمیانه ارمنستان، جمهوری آذربایجان و گرجستان و مولداوی به این سه جمهوری اسلاوی پیوستند. (جمهوری‌های سابق شوروی سابق – لیتوانی، لتونی و استونی – از عضویت در سازمان جدید امتناع ورزیدند.)

CIS رسماً در ۲۱ دسامبر ۱۹۹۱ آغاز به کارکرد و از ماه بعد عملیات خود را شروع کرد. شهر مینسک در بلاروس به‌عنوان مرکز اداری اتحادیه کشورهای مستقل شناخته شد.

زمینه تشکیل اتحادیه کشورهای مستقل (CIS)

اتحادیه کشورهای مستقل (CIS) در سال ۱۹۹۱ پس از انحلال اتحاد جماهیر شوروی تأسیس شد. این جلسات به‌طور دوره‌ای در پایتخت کشورهای عضو CIS برگزار می‌شود. در ژوئیه ۲۰۰۱، نشست غیررسمی در سوچی، روسیه برگزار شد. این انجمن‌ها شامل شورای روسای ایالت‌ها، شورای نخست وزیران و شورای وزیران امور خارجه می‌شوند.

اعضا پس از تأسیس آن، اعلامیه آلما-آتا را تصویب كردند و این جمهوری‌ها متعهد شدند که برای همکاری در زمینه‌های مختلف سیاست‌های خارجی و داخلی آماده باشند و ضمانت اجرای تعهدات بین‌المللی اتحاد جماهیر شوروی سابق را اعلام كردند. جورجیا در دسامبر سال ۱۹۹۳ به مشترک‌المنافع پیوست.

نهادهای هماهنگ‌کننده اتحادی کشورهای مستقل

کشورهای مستقل همسود، شامل برخی از جمهوری‌های مستقل اتحاد جماهیر شوروی سابق است. تأسیس این اتحادیه به دست رؤسای مملکتی کشورهای روسیه، بلاروس و اوکراین بود. مرکز اصلی آن در مینسک پایتخت بلاروس، است و نشست‌های آن در کاخ تاوری در سن پترزبورگ انجام می‌شود.

CIS فعالیت‌های خود را بر اساس منشور مصوب شورای سران كشورها در ۲۲ ژانویه ۱۹۹۳ شروع کرد، كه اهداف و اصول امور مشترک‌المنافع و حقوق و تعهدات كشورها را تعیین می‌کرد. منشور اظهار داشت كه كشور مشترک‌المنافع بر اساس برابری حاكم بر تمام اعضای آن تشکیل‌شده و كشورهای عضو طبق قوانین بین‌المللی مستقل و مساوی بودند.

منشور همچنین اظهار داشت كه CIS در خدمت توسعه و تقویت دوستی، توافق بین قومی، اعتماد، تفاهم متقابل و همکاری بین كشورها است. کشورهای مشترک‌المنافع قدرت‌های فراملی ندارند. تعامل کشورها اتحادیه از طریق نهادهای هماهنگ‌کننده آن انجام می‌شود که شامل: شورای سران کشورها، شورای روسای دولت، شوراهای وزیران خارجه، وزیران دفاع، فرماندهان نیروهای مرزی، مجمع بین پارلمان، کمیته اجرایی ( جانشین قانونی دبیرخانه اجرایی) و کمیته بین‌المللی اقتصادی اتحادیه اقتصادی.

شورای امنیت جمعی CIS

شورای امنیت جمعی اسنادی از قبیل مفهوم امنیت جمعی، اعلامیه کشورهای عضو پیمان امنیت جمعی و دستورالعمل‌های اساسی برای تعمیق همکاری‌های نظامی را در میان کشورهای عضو پیمان امنیت جمعی تصویب کرد. مطابق با این اسناد، مشروط ملی در سه بخش (غربی، ترانس قفقاز و آسیای میانه) سازمان‌دهی شده و در بخش خود در تمرینات مشترک شرکت می‌کنند.

تأیید و انطباق اتحادیه کشورهای همسود (CIS)

کشورهای مشترک‌المنافع قدرت‌های فراملی ندارند. بااین‌حال، تعهداتی که در طول دوره مشارکت در منشور CIS به وجود می‌آیند تا زمان رعایت کامل آن در مورد کشورهای مربوط الزام‌آور هستند. نقض‌های کشورهای عضو این منشور، عدم موفقیت سیستماتیک یک کشور در قبال توافق‌های منعقدشده در چارچوب مشترک‌المنافع، یا تصمیمات اعضای هیئت مشترک‌المنافع، توسط شورای سران کشورها موردبررسی قرار می‌گیرد. اقدامات مجاز در مورد قوانین بین‌المللی ممکن است در رابطه با چنین کشوری اعمال شود.

برای مطالعه مقاله های دیگر از این نویسنده روی عناوین زیر کلیک کنید:

تحولات اتحادیه کشورهای مستقل یا همسود (CIS)

در سال‌های اخیر این اتحادیه مفهوم خود را از دست داده، چنانچه اعضای آن فقط در سطح دیپلمات‌ها با هم نشست انجام می‌دهند و رؤسای آن‌ها سال‌هاست که با هم نشستی نداشته‌اند. در این میان کشورهای عضو، سیاست‌های خارجی مشترک نداشته و به موازات، پیمان‌های دیگری از قبیل مجمع اقتصادی اوراسیا و سازمان همکاری شانگهای و اکو (ایران، ترکیه و پاکستان)، بسته‌اند.

۱۹۹۲

در تاریخ ۲۶ ژوئن در مینسک، هشت کشور مشترک‌المنافع (ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه، تاجیکستان، اوکراین و ازبکستان) طی توافقنامه هماهنگی کار، موضوعات کنترل صادرات مواد اولیه، تجهیزات، فن‌آوری‌ها و خدماتی که برای تولید سلاح‌های کشتارجمعی و موشک‌هایی که در کشور آن‌ها مستقر است، مورداستفاده قرار می‌گیرند یا قادر به استفاده هستند.

۱۹۹۳

در ماه سپتامبر، سران کشورها پیمان تأسیس اتحادیه اقتصادی را امضا کردند که طبق آن مفهوم تحول تعامل اقتصادی را در کشورهای مشترک‌المنافع توسعه دادند. این پیمان مبتنی بر ضرورت تشکیل یک منطقه اقتصادی مشترک مبتنی بر اصول حرکت آزاد کالا، خدمات، کارگران و سرمایه بود. تدوین پول و اعتبار هماهنگ، مالیات، قیمت، گمرک و سیاست‌های اقتصادی خارجی؛ برای هماهنگی روش‌های مدیریت فعالیت‌های اقتصادی؛ و ایجاد شرایط مطلوب برای توسعه لینک‌های تولید مستقیم.

۱۹۹۴

پس از اتمام مراحل تصویب، پیمان امنیت جمعی ۲۰ آوریل برای مدت ۵ سال به مرحله اجرا درآمد. اعضای CIS پیمان منطقه آزاد تجارت آزاد (CIS) را امضا کردند.

۱۹۹۵

در تاریخ ۳۱ ماه مه، روسای امنیتی CIS توافق‌نامه‌ای را برای مبارزه با جرائم سازمان‌یافته امضا کردند که شامل پروتکل‌های مربوط به قاچاق هسته‌ای، تروریسم، قاچاق مواد مخدر و “تشکل‌های مسلح غیرقانونی” است.

۱۹۹۶

اتحادیه گمرک CIS در ماه مارس ایجاد شد و شامل پنج کشور CIS (بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، فدراسیون روسیه و تاجیکستان) است.

۱۹۹۷

شورای سران کشورها و شورای روسای دولت در ماه مارس جلساتی برگزار کردند. آن‌ها اسناد مربوط به مسائل مربوط به صلح در منطقه درگیری آبخازیا، جورجیا را موردبحث و گفتگو قراردادند و حضور نیروهای صلح جمعی را در تاجیكستان طولانی كردند.

۱۹۹۸

در ماه آوریل، شورای روسای ایالت‌ها در مسکو تشکیل جلسه داد و تصمیم خود را در مورد برگزاری مجمع ویژه بین‌المللی برای بهبود فعالیت CIS و اصلاحات آن تصویب کرد. آن‌ها همچنین تصمیم پروتکل برنامه توسعه همکاری‌های نظامی بین کشورهای مشترک‌المنافع را تصویب کردند.

۱۹۹۹

در جلسه شورای امنیت جمعی در تاریخ ۲ آوریل، پیمان امنیت جمعی برای ۵ سال دیگر با پروتكل این معاهده تمدید شد كه این امر همچنین یک سازوكار پنج‌ساله اتوماتیک تمدید برای آینده ایجاد كرده است. ازبکستان اندکی قبل از تمدید آن از پیمان کناره‌گیری کرد.

۲۰۰۰

در ۲۵ ژانویه، در جلسه روسای دولت‌ها، آقای ولادیمیر پوتین به‌عنوان رئیس شورای روسای دولت انتخاب شد. در این جلسه تصمیماتی مبنی بر مقابله با تروریسم بین‌المللی با توجه به اجلاس سازمان امنیت و همکاری اروپا در استانبول و تصمیمات مربوط به‌ پیش‌نویس برنامه اقدام برای توسعه CIS تا سال ۲۰۰۵ به تصویب رسید

۲۰۰۲

در ۱۴ ژوئن در جلسه عادی خود، شورای وزیران دفاع CIS تصمیمی در مورد تبادل اطلاعات دفاعی هوایی اتخاذ كرد. آن‌ها همچنین تصمیم به ایجاد بانک اطلاعاتی مشترک برای سیستم‌های پدافند هوایی خود گرفتند و فهرستی از میدان‌های هوایی را تصویب کردند، خدماتی که در صورت لزوم ممکن است توسط هواپیماهای کشورهای CIS درگیر شود.

۲۰۰۳

شورای وزیران امور خارجه در تاریخ ۱۱ آوریل در دوشنبه، تاجیکستان برای بحث و گفتگو درباره جنگ در عراق و بررسی یک پیش‌نویس برنامه برای مبارزه با تروریسم بین‌المللی و افراط‌گرایی تشکیل جلسه داد. جلسه شورای وزیران امور خارجه باهدف تأکید بر همکاری در عرصه مبارزه با جرم و جنایت ضد تروریسم برگزار شد. وزرا تصمیمی در مورد اقدامات مربوط به كنترل برخی فروش سیستم دفاع هوایی قابل‌حمل در كشورهای CIS و تصویب قطعنامه اضافی برای ایجاد یك ساختار هماهنگی مشترک برای نظارت بر مهاجرت تصویب كردند.

۲۰۰۴

در جلسه شورای وزیران امور خارجه در مینسک در ماه مارس، رئیس‌جمهور بلاروس، آلاکساندر لوکاشنکا، مبارزه با تروریسم را اولویت اصلی CIS معرفی کرد. اعضای شورا همچنین در مورد اهمیت تلاش‌ها برای جلوگیری از گسترش سلاح‌های کشتارجمعی گفتگو کردند.

در تاریخ ۲۱ ماه مه، شورای وزیران دفاع در ارمنستان تشکیل جلسه داد. آن‌ها به موضوعات مختلفی ازجمله وضعیت برنامه‌هایی برای راه‌اندازی سامانه کنترل مجموعه‌های موشکی قابل‌حمل ضد هوایی پرداختند. آن‌ها همچنین بر تمایل خود برای دستیابی به اجماع چندجانبه در مورد مواضع خود در مورد منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای تأکید کردند.

 ۲۰۰۵

در جلسه روسای دولت‌ها در تفلیس که در تاریخ ۳ ژوئن ۲۰۰۵ برگزار شد، هیچ قطعنامه‌ای در رابطه با منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای یا WMD تصویب نشد. همین موضوع در مورد شورای وزیران امور خارجه نیز که در ۲۳ اوت ۲۰۰۵ در مسکو تشکیل شد، صادق است.

۲۰۰۶

در ماه مه، اوکراین و جورجیا مذاکرات درباره احتمال جدایی از کشورهای مشترک‌المنافع را آغاز کردند. نمایندگان هر دو کشور گفتند که آن‌ها تجزیه‌وتحلیل می‌کنند که آیا مزایای عضویت در اتحادیه کشورهای همسود از هزینه‌ها بالاتر است یا نه. درحالی‌که بعداً اوکراین قول داد که عضو شود، جورجیا اظهار داشت که خروج آهسته را در نظر گرفته است.

۲۰۰۷

شورای سران امور خارجه اتحادیه کشورهای مستقل ۲۵ ژوئن در یالتا، کریمه، برای بحث و گفتگو در مورد موضوعات مربوط به انرژی، جلسه داد. ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه و تاجیکستان توافق‌نامه‌ای برای تشکیل بازار مشترک انرژی باهدف گسترش تجارت برق و افزایش دسترسی به منابع انرژی در کشورهای CIS امضا کردند. در تاریخ ۲۹ مه، شورای انرژی برق CIS در ایروان برای بحث و گفتگو درباره احتمال بازار مشترک انرژی برگزار شد. در ۵ اکتبر، سرگئی لبدف جانشین ولادیمیر روشائلو به‌عنوان سمت دبیر اجرایی فعلی CIS شد.

۲۰۰۹

در ماه نوامبر، سه عضو اصلی CIS؛ روسیه، قزاقستان و بلاروس توافق کردند که اتحادیه گمرکی تشکیل دهند که درهای منطقه اقتصادی واحد را باز کند. برخلاف سه کشور، اوکراین از پیوستن به اتحادیه گمرکی خودداری کرده است زیرا می‌خواهد سیاست خود را “مطابق با اصول WTO” تدوین کند که توسط ویکتور یانوکوویچ در تاریخ ۲۷ آوریل ۲۰۱۰ اعلام شد.

منیع:

Commonwealth of Independent States


پرسش و پاسخ


۵۰ نفر از مشاوران ما در حال حاضر آماده پاسخگویی به سوالات شما هستند.

021 43000 021
برای برقراری تماس دکمه زیر را فشار دهید
تماس
در صورتیکه موفق به مکالمه با مشاوران ما از طریق شماره اصلی نشدید، می‌توانید با یکی از شماره‌های زیر تماس بگیرید.
+982142956