تفاوت جاب سیکر و جاب آفر

اگر قصد کار در خارج از کشور را دارید، آشنایی با تفاوت جاب سیکر و جاب آفر در انتخاب روش مهاجرت کاری مناسب بسیار پراهمیت است. جاب سیکر یا ویزای جستجوی کار یک روش مهاجرتی به برخی کشورها مانند آلمان و اتریش است که به متقاضیان این امکان را می‌دهد تا در مدت زمان محدودی به دنبال یک پیشنهاد شغلی بگردند و در صورت دریافت آن اقدام به دریافت مجوز و ویزای کار کشور مقصد کنند.

اما جاب‌آفر یک روش مهاجرتی نیست و صرفا یک قرارداد کاری است که متقاضی پس از دریافت آن از یک کارفرما واجد شرایط در کشور مقصد می‌تواند به مراحل دریافت مجوز کار و ویزای کاری کشور مورد نظر خود بپردازد. جاب سیکر یا ویزای جستجوی کار در کشورهای محدودی در دسترس است اما امکان مهاجرت و دریافت ویزای کاری به واسطه جاب‌آفر در بسیاری از کشورهای جهان خصوصا کشورها حوزه اتحادیه اروپا در دسترس است.

ما در این مقاله از موسسه مهاجرتی گوتوتی‌آر به معرفی کارت شانس آلمان و پاسخ به سوالات جاب آفر چیست و جاب سیکر چیست، می‌پردازیم. اگر شما هم علاقه‌مند به مهاجرت کاری و کار در خارج از کشور هستید می‌توانی از مشاوره اولیه تلفنی رایگان مجموعه ما استفاده کنید.

go2tr.irgo2tr.ir

مروری بر تفاوت های جاب سیکر و جاب آفر

• گوینده: سبا دلاوری
• ۱۱ مهر ۱۴۰۳
• مدت: 4 دقیقه, 6 ثانیه

در حال بارگذاری …

4:06

تفاوت جاب آفر و جاب سیکر از نظر نوع اقامت

یکی از تفاوت‌های کلیدی بین جاب آفر و جاب سیکر مربوط به نوع و شرایط اقامت در کشور مقصد است. جاب سیکر به افرادی ارائه می‌شود که به دنبال فرصت‌های شغلی در کشور مقصد هستند و هنوز پیشنهاد شغلی مشخصی ندارند. این ویزا معمولا به صورت موقت صادر می‌شود و مدت زمان آن متغیر و عموما بین ۶ ماه تا یک سال است. دارنده ویزای جاب سیکر باید در این مدت به کشور مقصد برود و به دنبال شغل بگردد.

ویزای جاب سیکر در اغلب موارد قابل تمدید نیست، به این معنا که اگر فرد در مدت زمان اعتبار ویزا نتواند شغل مناسبی پیدا کند باید کشور را ترک کند. در مقابل، جاب آفر برای افرادی صادر می‌شود که از یک کارفرمای معتبر در کشور مقصد پیشنهاد شغلی دریافت کرده‌اند. ویزای کاری که به واسطه جاب آفر صادر می‌شود معمولا یک سال اعتبار و قابلت تمدید در صورت ثبات شرایط را دارد.

این ویژگی به فرد امکان می‌دهد که پس از یک سال همچنان در کشور مقصد بماند و به کار خود ادامه دهد. علاوه بر این اقامت ناشی از جاب آفر معمولا قابلیت تبدیل شدن به اقامت دائم را دارد، به شرطی که شرایط مشخصی مانند مدت زمان کار، پرداخت مالیات، و رعایت قوانین محلی را رعایت کند. یکی دیگر از تفاوت‌های مهم بین جاب سیکر و جاب آفر این است که با ویزای جاب سیکر، فرد معمولا اجازه کار ندارد و فقط می‌تواند به دنبال شغل بگردد. تنها پس از دریافت جاب آفر و تبدیل ویزا، مجاز به کار در کشور مقصد خواهد بود.

اما با مهاجرت از طریق جاب آفر فرد بلافاصله مجاز به کار در کشور مقصد است و نیازی به مراحل اضافی برای دریافت مجوز کار ندارد. همچنین جاب آفر شامل جزئیات شغل، حقوق، مزایا و شرایط کاری است که از سوی کارفرما ارائه شده که این اطلاعات به کارجو اطمینان می‌دهد که شرایط شغلی مشخص و قانونی دارد.

در مجموع جاب سیکر و جاب آفر از نظر نوع اقامت تفاوت‌های اساسی دارند. جاب سیکر به عنوان یک ویزای موقت و بدون امکان تمدید و تبدیل مستقیم به اقامت دائم در نظر گرفته می‌شود در حالی که جاب آفر از ابتدا شامل مجوز کار است و امکان تبدیل به اقامت دائم را نیز دارد. این تفاوت‌ها باید در تصمیم‌گیری افراد برای مهاجرت و جستجوی کار در کشور مقصد مدنظر قرار گیرد.

تفاوت جاب آفر و جاب سیکر از نظر کشورهای ارائه‌ دهنده

یکی از تفاوت‌های مهم بین جاب آفر و جاب سیکر به کشورهای ارائه‌دهنده این دو نوع ویزا برمی‌گردد. به طور کلی ویزای جاب آفر در بسیاری از کشورهای جهان وجود دارد و متقاضیان با دریافت یک پیشنهاد شغلی معتبر می‌توانند برای دریافت ویزای کاری کشور مقصد اقدام کنند. این فرآیند در بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا، آمریکای شمالی، استرالیا و حتی کشورهای آسیایی رایج است.

اما ویزای جاب سیکر محدودتر است و تنها کشورهای خاصی این نوع ویزا را ارائه می‌دهند. در حال حاضر کشورهای آلمان، اتریش، سوئد، امارات و پرتغال از جمله کشورهایی هستند که ویزای جاب سیکر را برای متقاضیان فراهم کرده‌اند. این ویزا به افراد اجازه می‌دهد که به صورت حضوری وارد این کشورها شوند و به دنبال فرصت‌های شغلی بگردند. اگر فرد در مدت زمان معین موفق به دریافت جاب آفر شود می‌تواند ویزای جاب سیکر خود را به ویزای کاری تبدیل کند و اقامت خود را تمدید نماید.

به عنوان مثال آلمان و اتریش از جمله کشورهای پیشرو در ارائه ویزای جاب سیکر هستند. این کشورها به متقاضیانی که دارای مدارک تحصیلی و تخصصی مناسب هستند این امکان را می‌دهند که وارد کشور شوند و به دنبال شغل بگردند. سوئد نیز شرایط مشابهی دارد و به افرادی که دارای مدارک تحصیلی بالاتر و توانایی‌های لازم هستند، ویزای جاب سیکر ارائه می‌دهد. امارات و پرتغال نیز این نوع ویزا را ارائه می‌دهند، هرچند شرایط و مدارک مورد نیاز ممکن است متفاوت باشد.

جاب آفر نیازمند آن است که فرد پیش از ورود به کشور مقصد، پیشنهاد شغلی مشخصی از یک کارفرمای معتبر داشته باشد. این شرایط در بسیاری از کشورها به راحتی در دسترس است و فرایند دریافت آن معمولا شامل ارائه مدارک شغلی، قرارداد کار، و اطلاعات کارفرما می‌شود. این روش مهاجرتی به فرد اجازه می‌دهد که به محض ورود به کشور مقصد شروع به کار کند و از ابتدا دارای مجوز کار باشد.

در نهایت جاب آفر و جاب سیکر از نظر کشورهای ارائه‌دهنده تفاوت‌های قابل توجهی دارند. جاب آفر در بسیاری از کشورهای جهان موجود است و افراد با داشتن پیشنهاد شغلی معتبر می‌توانند ویزای کاری دریافت کنند. اما جاب سیکر محدود به چند کشور خاص مانند آلمان، اتریش، سوئد، امارات و پرتغال است و به افراد اجازه می‌دهد که بدون داشتن پیشنهاد شغلی وارد کشور شوند و به دنبال فرصت‌های شغلی بگردند.

تفاوت جاب آفر و جاب سیکر از نظر هزینه مهاجرت

برآورد هزینه مهاجرت قبل از انتخاب روش مهاجرتی مناسب بسیار حائز اهمیت است. در مورد جاب سیکر متقاضی باید نشان دهد که برای مدت زمانی که قصد دارد در کشور مقصد به دنبال کار بگردد، توانایی مالی کافی دارد. این به این معناست که باید مدارکی ارائه دهد که نشان‌دهنده تمکن مالی کامل برای پوشش هزینه‌های زندگی در طول مدت اقامت باشد.

از آنجا که در بسیاری از کشورها با ویزای جاب سیکر اجازه کار ندارید، این تمکن مالی برای اطمینان از این است که متقاضی بدون درآمد از طریق کار، توانایی تامین هزینه‌های زندگی خود را دارد. این الزام می‌تواند هزینه‌های اولیه مهاجرت را به طور قابل توجهی افزایش دهد زیرا فرد باید مقدار زیادی پول یا منابع مالی قابل تأیید داشته باشد.

از سوی دیگر دارنده جاب آفر معمولا توسط کارفرما حمایت می‌شود. وقتی که متقاضی یک پیشنهاد شغلی معتبر از یک کارفرما دریافت می‌کند و قرارداد کاری را به سفارت ارائه می‌دهد، ممکن است نیاز به ارائه مدارک تمکن مالی نداشته باشد. کارفرما به عنوان اسپانسر، تضمین می‌کند که متقاضی شغل و درآمد کافی برای تامین هزینه‌های زندگی خود خواهد داشت. این موضوع می‌تواند به طور قابل توجهی هزینه‌های مهاجرت را کاهش دهد، زیرا فرد نیازی به نشان دادن تمکن مالی برای پوشش هزینه‌های اولیه ندارد.

به عنوان مثال در صورتی که فرد با ویزای جاب سیکر به کشوری مانند آلمان مهاجرت کند، باید نشان دهد که مبلغ مشخصی در حساب بانکی خود دارد تا بتواند هزینه‌های زندگی در طول مدت جستجوی کار را پوشش دهد. این مبلغ ممکن است شامل هزینه‌های مسکن، غذا، بیمه، و سایر نیازهای روزمره باشد. اما اگر فرد با ویزای جاب آفر به همان کشور مهاجرت کند، به احتمال زیاد نیازی به نشان دادن تمکن مالی نخواهد داشت زیرا قرارداد کاری و درآمد ماهیانه تضمین‌شده توسط کارفرما می‌تواند این نیاز را پوشش دهد.

اساسا هزینه‌های مهاجرت با ویزای جاب سیکر معمولا بیشتر از هزینه‌های مهاجرت با ویزای جاب آفر است. ویزای جاب سیکر نیاز به نشان دادن تمکن مالی کامل برای مدت زمان جستجوی کار دارد، در حالی که ویزای جاب آفر با حمایت مالی کارفرما و بدون نیاز به اثبات تمکن مالی یا با نیاز بهه اثبات تمکن مالی کم‌تر، هزینه‌های مهاجرت را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. این تفاوت می‌تواند نقش مهمی در تصمیم‌گیری افراد برای انتخاب نوع ویزای مناسب برای مهاجرت داشته باشد.

تفاوت جاب آفر و جاب سیکر از نظر شانس دریافت ویزا

یکی از تفاوت‌های اساسی بین جاب آفر و ویزای جاب سیکر یا ویزای جستجوی کار مربوط به شانس دریافت ویزا است. این تفاوت‌ها می‌تواند بر اساس معیارهای مورد نیاز و فرآیند ارزیابی سفارت برای اعطای ویزا تاثیرگذار باشد. در مورد ویزای جاب سیکر، متقاضیان باید معیارهای مشخصی را برای دریافت ویزا برآورده کنند. این معیارها شامل داشتن مدارک تحصیلی معتبر و مرتبط، سطح زبان مناسب، تمکن مالی کافی برای پوشش هزینه‌های زندگی در مدت زمان جستجوی کار، و در برخی موارد تجربه کاری مرتبط است.

برای مثال، افرادی که قصد دارند به آلمان مهاجرت کنند باید دارای مدرک تحصیلی معتبر، حداقل پنج سال تجربه کاری، تمکن مالی کافی برای پوشش هزینه‌های شش ماه زندگی در آلمان و مهارت‌های زبانی کافی باشند. اگر هر یک از این معیارها رعایت نشود، شانس دریافت ویزا به شدت کاهش می‌یابد و ممکن است درخواست ویزا رد شود.

از سوی دیگر شانس دریافت جاب آفر معمولا بیشتر است به شرطی که متقاضی یک پیشنهاد شغلی معتبر و قانونی از یک کارفرمای معتبر داشته باشد. در این حالت، اگر قرارداد کاری و حقوق پیشنهادی از سوی کارفرما مطابق با استانداردهای قانونی کشور مقصد باشد، معمولا مشکلی در دریافت ویزا وجود نخواهد داشت. حتی در برخی از موارد اگر موقعیت شغلی نیازی به مهارت‌های زبانی خاص نداشته باشد، سطح زبان متقاضی نیز مورد بررسی قرار نمی‌گیرد. اما اگر قرارداد کاری معتبر نباشد، درخواست ویزا رد می‌شود.

به عنوان مثال در کشورهای اروپایی، موقعیت شغلی باید ابتدا به مدت شش ماه در کشور مقصد و سپس شش ماه در اتحادیه اروپا آگهی شود و اگر در این مدت نیروی کاری محلی برای آن یافت نشود، آنگاه کارفرما می‌تواند نیروی خارجی را استخدام کند. به طور کلی شانس دریافت ویزای جاب سیکر بستگی به توانایی متقاضی در برآورده کردن تمامی معیارهای مورد نیاز دارد، در حالی که در ویزای جاب آفر، داشتن یک پیشنهاد شغلی معتبر و قانونی از یک کارفرما می‌تواند به طور قابل توجهی شانس دریافت ویزا را افزایش دهد.

تفاوت جاب آفر و جاب سیکر از نظر شرایط اقدام

جاب آفر و ویزای جستجوی کار یا همان جاب سیکر از نظر شرایط اقدام نی با یکدیگر متفاوت هستند. برای دریافت ویزای جاب سیکر، شرایط لازم در کشورهای مختلف متفاوت است. هر کشور معیارهای خاص خود را برای اعطای این ویزا دارد که ممکن است شامل مدارک تحصیلی معتبر، تجربه کاری مرتبط، سطح زبان مناسب، و تمکن مالی برای پوشش هزینه‌های زندگی در مدت زمان جستجوی کار باشد. در ادامه به معرفی شرایط لازم جهت اقدام به دریافت ویزای جاب سیکر در هر یک از کشورهای ارائه دهنده آن می‌پردازیم.

شرایط لازم برای دریافت ویزای جاب آفر کاملا به موقعیت شغلی، محل کار و نظر کارفرما بستگی دارد. برای دریافت آن، متقاضی باید یک پیشنهاد شغلی معتبر از یک کارفرمای در کشور مقصد داشته باشد. شرایط این پیشنهاد شغلی شامل جزئیاتی مانند حقوق، مزایا، و شرایط کار است که باید مطابق با استانداردهای قانونی کشور مقصد باشد. همچنین، در بسیاری از موارد موقعیت شغلی باید ابتدا به مدت مشخصی در داخل کشور مقصد و اتحادیه اروپا آگهی شود تا اطمینان حاصل شود که نیروی کار محلی برای آن موقعیت وجود ندارد.

به طور خلاصه شرایط اقدام برای ویزای جاب سیکر به معیارهای مشخص و دقیقی بستگی دارد که باید توسط متقاضی برآورده شود، در حالی که شرایط اقدام برای ویزای جاب آفر بیشتر به پیشنهاد شغلی و نیازهای کارفرما وابسته است. این تفاوت‌ها می‌تواند نقش مهمی در تصمیم‌گیری افراد برای انتخاب نوع ویزا و مهاجرت به کشورهای مختلف داشته باشد.

تفاوت جاب سیکر و کارت شانس

در قدم اول برای بررسی تفاوت جاب سیکر و کارت شانس باید با عبارت کارت شانس آشنا شوید. با توجه به نیاز مبرم آلمان به جذب نیروی کار ماهر، دولت آلمان سیستم جدیدی را برای مهاجرت به کشورش اجرا کرده است که با نام کارت شانس شناخته می‌شود. این سیستم برای مهاجران از کشورهای غیر اتحادیه اروپا حتی بدون داشتن پیشنهاد کار مشخص امکان مهاجرت به آلمان را فراهم می‌کند.

برای ورود به این برنامه مهاجرتی جدید، متقاضیان باید حداقل امتیاز معینی را کسب کنند که براساس معیارهای خاص اعطا می‌شود. این امتیاز باید شامل موارد زیر باشد:

• مدرک تحصیلی معتبر: داشتن مدرک تحصیلی مرتبط با حرفه مورد نظر.
• سابقه کار مرتبط: حداقل سه سال سابقه کار در زمینه‌ی مرتبط با درخواست مهاجرت.
• مسلط بودن به زبان آلمانی: توانایی خواندن، نوشتن و صحبت کردن به خوبی در زبان آلمانی.
• سن: باید زیر ۳۵ سال سن داشته باشند.

اگر افراد تمامی این شرایط را دارا باشند و امتیاز لازم را کسب کنند، می‌توانند واجد شرایط مهاجرت به آلمان از طریق این برنامه مهاجرتی جدید شوند. کارت شانس آلمان به افراد اجازه مهاجرت مشروط و اشتغال در آلمان را با اعتبار یک سال می‌دهد و اگر متقاضی بتواند در آن بازه زمانی یک جاب آفر معتبر دریافت کند می‌تواند برای دریافت ویزای کار آلمان اقدام کند.

در جدول زیر به بررسی تفاوت جاب سیکر و کارت شانس آلمان می‌پردازیم. توجه کنید که این مقایسه صرفا بین کارت شانس آلمان و ویزای جاب سیکر همین کشور است و لزوما این شرایط عینا برای ویزای جاب سیکر سایر کشورها وجود ندارد.

go2tr.irgo2tr.ir

تفاوت کارت شانس و جاب آفر

کار شانس یک روش مهاجرتی جدید درکشور آلمان است اما جاب آفر صرفا یک پیشنهاد شغلی رسمی است و یک مسیر مهاجرتی نیست. در کارت شانس آلمان متقاضیان در صورت برآورد برخی الزامات می‌تواند با اعتبار یک سال به کشور آلمان مهاجرت کرده و به دنبال یک جاب آفر یا پیشنهاد شغلی مرتبط با تحصیلات و سابقه کاری خود بگردند. اما دارندگان جاب آفر چه از کشور آلمان چه از سایر کشورها می‌تواند به واسطه دریافت آن جاب آفر و مجوز کار برای دریافت ویزای کاری کشور مقصد درخواست دهند.

با توجه به تفاوت‌های بین جاب سیکر و جاب آفر، می‌توان نتیجه گرفت که هر یک از این دو مفهوم به طور جداگانه نقش مهمی در فرآیند مهاجرت کاری دارند. جاب سیکر در واقع یک نوع ویزای کاری است که در برخی کشورها برای جذب نیروی کار متخصص از خارج از اتحادیه اروپا ارائه می‌شود. این ویزا به مهاجران اجازه می‌دهد به طور موقت به کشور مقصد مهاجرت کرده و در این بازه زمانی باید به دنبال یک پیشنهاد شغلی رسمی یا جاب آفر باشند. در صورت دریافت جاب آفر، می‌توانند اقدام به درخواست مجوز کار و سپس ویزای کار کشور مقصد خود کنند.

اما جاب آفر یا پیشنهاد شغلی، صرفا یک قرارداد کار است که کارفرما پس از بررسی‌های لازم، یک نیروی کار را برای یک موقعیت شغلی مشخص دعوت به کار می‌کند. این قرارداد می‌تواند قدم مهمی در فرآیند مهاجرت کاری باشد، زیرا پس از دریافت جاب آفر، متقاضی باید به درخواست دریافت مجوز کار و ویزای کار در کشور مقصد خود اقدام کند.

به طور کلی، هر یک از این دو مفهوم برای مهاجران کاری ارزشمند هستند، اما درک دقیق تفاوت‌ها و نحوه استفاده از هر کدام برای دستیابی به اهداف شغلی و مهاجرتی متفاوت است. در نهایت، برای موفقیت در فرآیند مهاجرت کاری، انتخاب بین جاب سیکر و جاب آفر بستگی به شرایط فردی متقاضی و مقررات کشور مقصد دارد.

سوالات متداول در مورد تفاوت جاب سیکر و جاب آفر

منبع: opportunitiescorners.com