تاریخ انتشار: ۳ سال پیش

پناهندگی در مالزی برای افرادی که به دلیل جنگ، تضادات داخلی، نقض حقوق بشر، تبعیض و سایر عوامل مشابه دارای شرایط پناهندگی هستند، ممکن است امکان‌پذیر باشد. با این حال، پناهندگان در این کشور با مشکلات بسیاری روبرو می‌شوند مشکلاتی، مانند شرایط زندگی نامساعد در مراکز پناهندگی، محدودیت در دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی، تبعید و بازداشت بدون دلیل قانونی و عدم تأیید پناهندگی برای بسیاری از پناهجویان و اخراج آن‌ها از کشور مالزی و… با این وجود باز هم افراد زیادی از روی عدم آگاهی اقدام به مهاجرت غیرقانونی می‌کنند و از این طریق قصد دریافت پناهندگی در مالزی را دارند. به همین جهت موسسه مهاجرتی GO2TR این مطلب را به طور کامل به شرایط، مراحل و قوانین پناهندگی در مالزی اختصاص داده است. چنانچه قصد دارید از طریق یکی از روش‌های قانونی مهاجرت به مالزی بروید می‌توانید هم‌اکنون به صورت کاملا رایگان با موسسه تماس بگیرید و راهنمایی‌های لازم را دریافت کنید.

در این بخش به بررسی معایب و البته خطرات پناهندگی در مالزی می‌پردازیم. پناهندگی روشی بسیار پرخطر بوده و به GO2TR به هیچ فردی این روش را پیشنهاد نمی‌دهد.

طبق کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان در سال ۱۹۵۱، پناهندگان گروه خاصی از مردم هستند که عقاید سیاسی و یا اجتماعی آن‌ها برخلاف مردم کشور و یا ملیت خود است. به‌همین‌خاطر در کشور خود امنیت جانی نداشته و ازآنجا گریخته‌اند. بنابراین، از ترس جان خود نمی‌توانند به کشور مبدأ بازگردند. و یا گروهی از مردم هستند که به‌خاطر جنگ داخلی و یا خارجی، آزار و شکنجه، سرزمین خود را ترک کرده و قادر نیستند، به آن‌جا بازگردند. کشورهایی که عضو کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان هستند، این کیس‌ها را به رسمیت شناخته و درصورتی‌که ثابت شود شخص پناه‌جو واقعیت را بازگو می‌کند و نیاز به کمک دارد، او را موردحمایت قرار می‌دهند. اما کشور مالزی، جزو کنوانسیون پناهندگان نیست. بنابراین ازنظر قانونی، هیچ‌کدام از این کیس‌های پناهندگی را به رسمیت نمی‌شناسند.

طبق قوانین مهاجرت مالزی، هیچ‌کس حق ورود به این کشور را ندارد، مگر اینکه شخص برای ورود به مالزی، مجوز ورود قانونی و گذرنامه معتبری داشته باشد. بنابراین این کشور، تنها مهاجرانی را به رسمیت می‌شناسد که با کمک یکی از روش‌های مهاجرت قانونی وارد مالزی شده باشند.

ازآنجاکه کشور مالزی عضو کنوانسیون پناهندگان (UNHCR) نیست، بنابراین هیچ چهارچوب داخلی و اداری خاصی که حاکم بر پذیرش پناهندگان یا به رسمیت شناختن حقوق آن‌ها باشد را ندارد. پناهندگان در مالزی، حتی آن‌ها که واجد شرایط پناهندگی هستند، نه تنها به حداقل حقوق اساسی دسترسی ندارند، بلکه مدام در معرض خطر دستگیری، بازداشت و بهره‌برداری توسط افراد سودجو قرار می‌گیرند. همچنین افراد پناه‌جو در مالزی، از کمترین شرایط حقوقی و اجتماعی مثل: اشتغال ایمن و قانونی، استفاده از آموزش رسمی و حمایت‌های قانونی؛ محروم هستند.

در کشور مالزی، هیچ اردوگاه رسمی برای حمایت از پناهندگان وجود ندارد. پناهندگان مالزی، در سراسر این کشور پراکنده هستند و بیشتر آن‌ها در حاشیه‌های شهری و یا مناطق جنگلی زندگی می‌کنند. در مناطق جنگلی، پناهندگان از حداقل امکانات بهداشتی محروم هستند. به‌گونه‌ای که حتی به آب تمیز دسترسی ندارند و بیشتر آن‌ها در معرض خطر بیماری دنگ و مالاریا قرار دارند. همچنین، پناهندگانی که در حاشیه‌های شهری، زندگی می‌کنند، همواره در معرض خطر خشونت جنسی و جنسیتی قرار دارند. با وجود این شرایط وحشتناک، حمایت بشردوستانه محدودی از پناه‌جویان مالزی به‌عمل می‌آید.

پناهندگان در مالزی، از کمترین امکانات معیشتی محروم هستند. همچنین با رواج بیماری همه‌گیر کرونا، وضعیت زندگی پناه‌جویان سخت‌تر شده و بار سنگینی بر دوش آن‌ها گذاشته‌شده است.

به‌نقل از thenewhumanitarian

مالزی عضو هیچ‌کدام از کنواسیون‌های پناهندگی (UNHCR) ۱۹۵۹ یا ۱۹۶۳ نیست. بنابراین تمایزی بین یک پناهنده و یک مهاجر اقتصادی قائل نمی‌شود. وضعیت پناهندگان مالزی، درنتیجه این امر و عدم داشتن حقوق رسمی، بسیار پیچیده است و آن‌ها به‌عنوان مهاجر غیرقانونی درنظر گرفته می‌شوند. بنابراین مشمول پیگرد قانونی هستند و اغلب مواقع، مورد دستگیری و اخراج از کشور قرار می‌گیرند.

پناهندگان در مالزی، حق کار کردن در مشاغل قانونی را ندارند. برخی از کارفرمایان با پرداخت دستمزد بسیارکم یا بدون دستمزد، از وضعیت وخیم پناه‌جویان سوءاستفاده می‌کنند و مشاغلی را به پناهندگان واگذار می‌کنند که شهروندان این کشور آن‌ها را انجام نمی‌دهند. اغلب این مشاغل بسیار کثیف، خطرناک و یا دشوار هستند. همچنین فرزندان پناه‌جویان در مالزی، از امکانات تحصیلی محروم هستند. بسیاری از کودکان پناهنده در مالزی، مجبور هستند با حداقل امکانات به زندگی خود در این کشور ادامه دهند. آن‌ها در بیشتر اوقات، فشار، رنج و سختی‌های زیادی را تحمل می‌کنند. آن‌ها از حداقل مراقبت‌های بهداشتی اولیه، آموزش و امنیت محروم هستند. بیشتر کودکان پناهنده در مالزی، بزرگ می‌شوند بدون اینکه آینده مشخصی داشته باشند.

کمک کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد به پناهندگان مالزی

کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR) در سال‌های اخیر، یک رابطه کاری سازنده با مقامات مختلف مالزی ایجاد کرده است تا مسائل و مشکلات مختلفی را که پناه‌جویان در این کشور با آن روبرو هستند، حل کند. در این رابطه، مقامات پذیرفتند که اسناد رسمی هویتی که توسط کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR) برای پناهندگان در قالب کارت شناسایی صادر می‌کنند را به رسمیت بشناسند. از آن زمان تاکنون، دولت مالزی همکاری خود را با کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در زمینه صدور مجوزهای موقت برای پناهندگان ادامه می‌دهد. اما باوجود عملی شدن این کار، بازهم تغییری در وضعیت زندگی پناهندگان ایجاد نشده است.

کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، وظیفه ثبت و تعیین وضعیت پناهجویان و پناهندگان در مالزی را بر‌عهده دارد. بااین‌وجود، این امر وضعیت قانونی آن‌ها را تعیین نمی‌کند. آن‌ها بازهم با محدودیت‌های شدید آموزشی، بهداشتی و اشتغال‌یابی روبه رو هستند و برای تامین نیازهای اولیه معیشتی، مشکل اساسی دارند. پناهجویان در مالزی، همواره در معرض خطر بازداشت و بهره‌برداری توسط سودجویان قرار دارند.

نگرانی‌ها کلیدی سازمان ملل متحد در مورد پناهندگان مالزی

نگرانی‌های زیادی در مورد وضعیت معیشت و حقوقی افرادی وجود دارد که اقدام به اخذ پناهندگی در مالزی می‌کنند. تعدادی از مهم‌ترین این نگرانی‌ها عبارت‌اند از:

• خشونت مبتنی بر جنسیت (GBV) علیه زنان پناهنده در بازداشتگاه‌ها بسیار زیاد است. پناه‌جویان، به‌دلیل نداشتن اسناد و مدارک لازم و مشخص نبودن وضعیت حقوقی خود، از گزارش تخلف به مقامات واهمه دارند.
•  ازآنجاکه پناه‌جویان در وضعیت نامنظم حقوقی قرار دارند، همواره در معرض خطر اخراج اجباری، دستگیری و سوءاستفاده قرار می‌گیرند.
• پناه‌جویان مالزی، پس از دستگیری اغلب در سلول‌های پر‌ازدحام قرار می‌گیرند. سلول‌های غیربهداشتی که فاقد حداقل شرایط بهداشتی و کمک‌های پزشکی است. به همین دلیل، آنها در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های پوستی و تنفسی هستند.

برخی به‌اشتباه تصور می‌کنند که مزایای مهاجرت به مالزی را می‌توانند از طریق دریافت پناهندگی این کشور کسب کنند. درحالی‌که این امر، تنها یک تصور اشتباه و دور از منطق است. افراد در پناهندگی، نه تنها خسارت‌های جبران‌ناپذیر مادی و معنوی را متحمل می‌شوند، بلکه خود را از داشتن حداقل امکانات زندگی محروم می‌کنند و سلامت روان خود را به خطر می‌اندازند. سلامت و بهداشت روان افراد در مهاجرت، از اهمیت بالایی برخوردار است و به‌طورمعمول، با برگزیدن روش‌های قانونی مهاجرت شرایط پیشرفت و ارتقای سطح زندگی، کاری، تحصیلی و اجتماعی افراد فراهم می‌شود.

روش‌های مختلفی برای مهاجرت به مالزی وجود دارد که هرکدام شرایط مختص به خود را دارند. اما بدون شک هرکدام از این روش‌ها برخلاف پناهندگی شرایط ارتقای کیفیت زندگی افراد را فراهم می‌کنند. تعدادی از بهترین روش‌ها برای مهاجرت به مالزی عبارت‌اند از:

• مهاجرت به مالزی از طریق ازدواج
• تحصیل در مالزی
• سرمایه‌گذاری در مالزی
• کار در مالزی

منبع: acaps

سوالات متداول در مورد پناهندگی در مالزی